رو به کشتار جوان جوان گریخته، جان به دست گرفته، سکوت می کنم، پشت می کنم به اینکم، که دیروز یا فردایشان همرنگ رخداد های من نیست؟
چرا؟چرا سکوت می کنم، چرا؟
هم جبهه باشادمانگی کشندگان آینده ی خود سکوت می کنم چرا که از نهالی میوه می سوزانند که سایه اش را بر نمی تابم؟
چرا؟ چرا سکوت می کنم، چرا؟
در راستایی چنین خونبار و مثله مثله کن، با سینه یی برهنه و دستانی بسته ،در برابر جوخه یی آتشبار در چنگال و تا بن دندان زره پوش، که زادگاهم را مرگ آفرین کرده است، پس پشت نوبت خود پنهان می شوم تا برای همزادگاهی ویران شده که رویاهایش با پسند من بیگانه بوده است ، فریادی سر ندهم؟ اشکی نریزم؟ آهی نکشم؟
چرا؟ چرا سکوت می کنم؟ چرا؟چرا؟ چرا؟
چرا سکوت می کنم، چرا؟
ایرج جنتی عطایی
۲/۱۱/۲۰۱۵
