در اين ماجراي جهنمي”اثم و عدوان” و مسابقه مرگ و ويراني برنامه عقيدتي يا تلقيني يك طرف از مردم ايران شعار آتشين “جنگ جنگ تا پيروزي” است و طرف ديگر كه در راه و روش با آنها اختلاف دارد هشدار جنگ جنگ تا نابودي را مي‌دهد.
پيروزي مورد نظر طرف حاكم كه بايد با قهر و غلبه و با تحريك و بسيج تمام ايرانيان انجام گردد بسيار پردامنه و بلند مرتبه آغاز شده است تا به تناسب آن حداكثر تحريك و تبليغ صورت بگيرد و با شدت هرچه بيشتر احساسات و اعتقادات جوانان و فراهم گشتن حد اعلاي عشق و شهادت امكان پذير باشد. پيروزي مورد نظر آنطور كه از شعارها و اعلاميه‌ها و اظهارات مقامات و مسئولين فهميده شده است شامل خواسته هاي ذيل است:
مرگ صدام، انحلال حزب بعث، فتح كربلا تا سقوط بغداد، استقرار يك جمهوري اسلامي متحد يا تابع ايران در عراق، اضمحلال دولتهاي ارتجاعي عرب با تمكين به انقلاب اسلامي ايران، كفرستيزي خصمانه و امحا ماهرانه الحاد و استكبار و امپرياليسم در جهان و بالاخره رفع كامل فتنه در عالم.
اما در اجرا و تداوم جنگ، غير از مرحله دفاعي مشروع قانوني اوليه كه صدام و ارتش او دچار شكست و خواري و مجبور به فرار شده دولت عراق خواهان صلح و آماده براي پرداخت غرامت گرديد، بسياري از مردم صاحب‌نظر و علاقمندان به ايران و اسلام ادامه جنگ را كه تعرضي و انتقامي بود نه اسلامي و قرآني بر طبق رضا و امر خدا مي‌دانند و نه تداوم آنرا به مصلحت مردم ايران و مستضعفين جهان يا به سود اسلام مي‌بينند. مضافاً به اينكه پيروزي را از اين طريق و از ابتدا امكان پذير و موفق نمي‌شناخته‌اند. آنچه مشهود و مسلم است ابرقدرتهاي شرق و غرب و اسرائيل هستند كه از تداوم و توسعه جنگ بهره برده و مي‌برند و به كام دل رسيده‌اند.
