روزنامه جهان صنعت نوشت: روسیه کشوری است که در ته کار نمی‌تواند با ایران دوست بماند. دلیل این پیش‌بینی و باور کارشناسان ساده است.روسیه کالایی ندارد که به ایران صادر کند و توانایی و تمایل خرید کالا‌های ایرانی را نیز ندارد. ایران و روسیه در بازار جهانی نفت و گاز رقابت دارند و روسیه از موقعیت متزلزل ایران بهره‌برداری کرده و سهمیه ایران در بازار‌های جهانی را تا اندازه‌ای به خود اختصاص داده است.
روسیه در گفتگو‌های هسته‌ای ایران از سال ۱۳۹۲ تا امروز رفتاری رازگونه داشته و بنا به اظهار صریح وزیر سابق وزارت خارجه با بندبازی راه آشتی نهایی را با صخره‌های پنهان و پیدا بسته است.این روز‌ها می‌بینیم مقام‌های روسی از یک سو ایران را تشویق، تشجیع و تا اندازه‌ای هم تهدید می‌کنند به مذاکرات وین برگردد و از نقطه قطع شده دور ششم گفتگو را ادامه دهد و از سوی دیگر به ایران می‌گویند شرط خواستن تضمین اجرای برجام از سوی آمریکا حق آن‌ها است و به این ترتیب راه را ناهموار می‌کنند.
حال در این روز‌هایی که ایران تمایل دارد کار مذاکره را طولانی کند تا با دست پر‌تر به مذاکره برگردد اولیانوف می‌گوید اینکه ایران همواره از عبارت «به زودی» استفاده می‌کند کار درستی نیست و ابهام‌سازی می‌کند.
اما خطیب‌زاده که به هر حرف مقام‌های آمریکایی و نیز مقام‌های اروپایی با سرعت و قاطعیت جواب می‌دهد در برابر انتقاد و متلک تند و تیز اولیانوف می‌گوید متن توئیتر او را نخوانده است و پاسخی برای این متلک ندارد.
اینکه سخنگوی وزارت خارجه بگوید متن توئیتر را نخوانده نشان می‌دهد وی به هر دلیل نمی‌خواهد اولیانوف را از دستگاه دیپلماسی ایران برنجاند. بعد از اولیانوف البته یک مقام روسی نیز از ناتوانی ایران در تامین مالی خرید تجهیزات جنگی گفت که آن هم بدون پاسخ ماند. این احتمال نیز وجود دارد که ایران بخواهد به جای پیام از اتحادیه اروپا برای رد و بدل کردن پیام با آمریکا استفاده کند. باید دید لکنت‌زبان خطیب‌زاده در برابر اولیانوف چیست؟
