عماد رام در 3 خرداد 1382 درگذشت. او نوازندگی را از 6 سالگی آغاز کرد. سپس به آهنگسازی و سرودن ترانه بر روی آهنگهایش پرداخت. از آثار تصویری او می توان از تنهایی، تیر چنگی، ویرانه، و بیا تا گل برافشانیم نام برد. اما هنر عماد رام به اینها ختم نمی شود. از ابتکارات دیگر عماد ، تابلوی موزیکال اوست که او خودش هم بعنوان بازیگر، خواننده و هم آهنگساز ایفای نقش کرد. وی یکی از موسسین انجمن تئاتر ساری و همچنین سرپرست ارکستر ملی مختلف فرهنگ و هنر سابق بود.
عماد رام پس از انقلاب 57 مبادرت به ساخت چند کار مبارزاتی از جمله شبانه، شب زنده داران، هم وطن و ایران ایران کرد. عماد در سال 1360 به دلیل مبارزه با رژیم دستگیر و متحمل 80 ضربه شلاق شد.
پس از آزادی از زندان در مخالفت با رژیم آخوندی به تهیه حافظ همتای آفتاب و قصه های کودکان پرداخت. عماد رام در نهایت مجبور به ترک ایران گردید و در آلمان سکنی گزید. ولی همچنان به فعالیتهایش علیه رِژیم ادامه می داد. عماد رام با عضویت در شورای ملی مقاومت، سیر جدیدی از زندگی مبارزاتی اش را آغاز کرد و در زمینه هنری نیز فعال بود. عماد رام در 3 خرداد 1382 در اثر بیماری سرطان ریه در آلمان در گذشت.
