شیوه همه دیکتاتورها است که بعد از استفاده از مهرهایشان و هنگامی که دیگر استفاده ای برایشان ندارد، نزدیک ترین نفراتشان را یا میکشند و یا انها را مجبور به فرار میکنند.
به نوشته ایسنا، بررسی سرنوشت هفت رئیسجمهور قبلی رژیم نشان میدهد که به جز خامنهای که بعد از ریاست جمهوری به رهبری رسید، شش رئیسجمهور دیگر سرانجام عجیبی داشتهاند.
سید ابوالحسن بنیصدر از کشور فرار کرد، محمدعلی رجایی کشته شد، هاشمیرفسنجانی که یار دیرین خمینی و خامنه ای بود مورد شدیدترین توهینها قرا گرفت و در اواخر عمر خود به انزوا رفت، محمود احمدینژاد به اپوزیسیونی درون نظام بدل شده و او را جریان انحرافی مینامند، سید محمد خاتمی به عنوان سران فتنه معرفی میشود و در هیچ نهاد حاکمیتی حضور ندارد و حسن روحانی هم هنوز حکمی نگرفته است و هر روز با تهدید به محاکمه و دادگاه مواجه میشود.
تاکنون به جز یک مورد، به نظر میرسد دفتر رئیسجمهور در انتهای خیابان پاستور تهران برای مستاجرانش پایان خوشی نداشته است. حال باید دید که تکلیف ابراهیم رئیسی که سیزدهمین دولت جمهوری اسلامی را بیش از یک ماه است تشکیل داده در بازی بیرحم سیاست ایران چه سرنوشتی را تجربه خواهد کرد. آیا او هم مانند اسلاف خود با استقبالی خوش و بدرقهای بد به کار خود پایان میدهد یا حوادث دیگری در انتظارش خواهد بود؟