شما هم حتما، روضه خوانی خامنه ای را در حق پرستاران و پیشنهاد وزارت بهداشت برای روز پرستار را برای توپ درکردن ،شنیده اید. هم ولی فقیه درمانده وهم وزارت بهداشت، هرگز در این دوران سخت پرستاران، حاضر به پرداخت حق و حقوق بسیار کم پرستاران در این شرایط نکردند و بجز اخراج و سواستفاده از انها و پرداخت نکردن حقوق و مزایای مینیمم، چیزی تا به امروز عاید پرستاران فداکار ایرانی نشد و در نهایت علیرغم از دست دادن تعداد زیادی از کادر درمانی و پرستارهای شریف ایرانی ، در پروسه بیماری کرونا، درصد زیادی نیز مجبور به ترک وطن و مهاجرت کردند.
داستان کرونا، به انها اموخت که سرکردگان رژیم، حتی به بهای جان مردم، هرگز حاضر به پرداخت اموالی که دزیده اند را نیستند. سپاه و نیروهای انتظامی بزرگترین و مجهزترین بیمارستانها و ازمایشگاهها و کادر درمانی را برای خود دارند و تمامی انها در رفاه کامل هستند، ولی فقیه چپاول گر نیز حاضر نشد که ذره ای از دزدی های خود را خرج مردم ایران بکنند و هر چه بود وعده و وعید های سرخرمنی بود.
به گفته مسئولان پرستاری و درمانی همین رژیم ، حدود ۶۰ هزار پرستار در ایران از ابتدای ورود کوویدـ۱۹ تاکنون به کرونا مبتلا شده‌اند. در برخی از شهرها تا حدود ۵۰ درصد پرستاران کادر درمان به کرونا مبتلا شده‌اند که بیماری در تعداد زیادی از آنها شدید بوده و در بیمارستانها بستری بوده‌اند و آسیب‌های زیادی را متحمل شده‌اند. اما هنوز هم مشکلاتشان به قوت خود باقی است.
به نوشته همشهری انلاین، ” بسیاری از پرستاران از نادیده گرفته شدن حقوق‌شان گله‌مند و ناراضی‌اند. این نارضایتی تا حدی است که بسیاری از پرستاران را به مهاجرت ترغیب می‌کند. هادی، پرستاری که به گفته خودش ۱۴ سال از عمرش را در این حرفه صرف کرده است و حالا تصمیم به مهاجرت گرفته است، درباره دلایل این تصمیم می‌گوید: دلیل مهاجرت پرستارها بی‌انگیزگی است. این بی‌انگیزگی دلایل متعددی دارد که عمده آنها مشکلات مالی و فشار بیش از حد کار است. او پس از سال‌ها کار کردن در این حرفه و به دست آوردن مهارت و تبحر، توضیح می‌دهد: متاسفانه وزارت بهداشت برای حل این مشکلات قدم مثبتی برنمی‌دارد، ما فقط وعده و وعید می‌شنویم ولی اقدام مثبتی انجام نمی‌شود.”
هادی می‌گوید: حقوق یک پرستار حتی کفاف اجاره خانه‌اش را نمی‌دهد. بحث بر سر این است که پرستارها با این درآمد نمی‌توانند مخارج زندگی را به راحتی تامین کنند. من که ۱۴ سال تجربه پرستاری دارم مجموعا ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافتی دارم. از طرفی بودجه‌هایی که از وزارت بهداشت می‌آید به صورت ناعادلانه تقسیم می‌شود.
درمقایسه با کشورهای دیگر، می‌توان با حقوق پرستاری در کشوری مثل سوئد و دانمارک به راحتی زندگی کرد و حتی پس‌انداز هم کرد. از طرفی اخیرا و پس از همه‌گیری کرونا، شروط پذیرش نیز راحت‌تر شده است به شکلی که برخی کشورهای اروپایی شرط امتحان زبان انگلیسی را هم برداشته‌اند یا لااقل نمره حد نصاب را پایین‌تر آورده‌اند.
شریفی‌مقدم دبیرکل خانه پرستار می‌گوید: الان مسئولان وزارت بهداشت ادعا می‌کنند ما در سطح جهان از نظر پزشکی حرف اول را می‌زنیم در حالی که از نظر تعداد نیرو ما در حد کشورهای عقب‌افتاده هستیم یعنی ما الان از عراق هم تعداد پرستار برای تخت‌هایمان کمتر است. گرجستان هم که سابقه پزشکی‌اش با ما قابل مقایسه نیست به ازای هر هزار نفر جمعیت ۵ پرستار دارد و ما طبق آمار سال ۲۰۱۷ به ازای هر هزار نفر ۱.۵ پرستار داریم.
به گفته شریفی‌مقدم، چون پرستارها از کانال‌های مختلف مهاجرت می‌کنند آمار دقیقی از میزان مهاجرت آنها وجود ندارد: ولی اقدام به مهاجرت ۳۰۰ درصد افزایش پیدا کرده است. در کشور سوئد بسیاری از پرستارها در دوران پاندمی کرونا استعفا کرده‌اند. ببینید سوئد کشوری است که به ازای هر هزار نفر ۹ پرستار دارد و حتی در این کشور با این تعداد پرستار به دلیل فشار کاری نیروهایشان استعفا می‌دهند. حالا خودتان ببینید چه فشاری روی پرستارهای ما وجود دارد با این تعداد کم.
وی درباره میزان درباره میزان دریافتی پرستارها توضیح می‌دهد: پرستارهایی که در بخش کار می‌کنند ۳ جور حقوق می‌گیرند: شرکتی‌ها حدود ۳ میلیون می‌گیرند، قراردادی‌ها حدود ۴ میلیون و استخدامی‌ها ۴ میلیون و نیم تا ۵ میلیون می‌گیرند. وقتی چنین شرایطی در سیستم درمان ما حاکم است این‌طور می‌شود که پرستارها در یک نظرسنجی در خانه پرستار در مورد عملکرد وزارت بهداشت در حوزه پرستاری رضایت یک درصدی دارند.
