رژیم: فکر نکنید که چین و روسیه، حاضرند قطعنامه ها را وتو کنند

شخصا فکر میکنم که سگ دعواهای رژیم ، نه اینکه واقعی نیست اما برنامه ریزی شده است و توسط خود خامنه ای به جلو پیش میرود تا این که هنوز بحث اصولگرا و اصلاح طلب از بین نرفته باشد و حتی الاقل طرفهای خارجی را بترسانند و بگویند که اینها با هم یکی نیستند و تضاد دارند و اگر انها بیایند وضع بدتر میشود. تئوری که ۴۰ سال با ان مردم را به بازی گرفتند در حالیکه الان همه بخوبی میدانند که اینها عروسکانی بیش نیستند که سرنخ انها در دست ولی فقیه است و او است که اینها را میچرخاند. مردم ایران نیز بعد از سالها به این واقعیت رسیدند و. در خیابانها فریاد زدند که اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا.

دم خروس هم وقتی بیرون میزند که روحانی مخالف این طرح است و ظریف به طرف خارجی میگوید که اگر برای برجام شرط بگذارید ما هم مصوبه مجلس را اجرا میکنیم!!!!!! پس برای ترساندن از لولو این طرح خوب است

گویا مجلس برای به داد وزارت خارجه رسیده و میخواهد طرفهای خارجی را مجبور کند که واکنشی نشان بدهند و از این بدبختی که گویا هیچ چیز عوض نشده است ، رژیم را دربیاورد.

در پس سگ دعواهای رژیم اما نکات جالبی هم برملا میشود .

ساعت 24-“در طرحی که کلیات آن به تصویب مجلس رسیده، بالطبع سخنی از احیای برجام و واداشتن امریکا به بازگشت به آن نیست، چراکه تهیه‌کنندگان آن در زمره کسانی هستند که برجام را خسارت محض می‌دانند.

هدف آنها این است که از طریق افزایش فعالیت‌های هسته‌ای در ایران که صرف‌نظر از قصد آنها و نیاز عملی کشور به این فعالیت‌ها، عملا به کاهش زمان گریز هسته‌ای منجر می‌شود، غرب را به لغو تحریم‌ها وادار کنند.!!!!! (کدام ادم عاقلی این استدلال را قبول میکند) به قول یکی از تئوریسین‌های یک جریان سیاسی که طراح این طرح است، هدف این «طرح دوران‌ساز» اقدام در جهت «تولید کردن قدرت» است.

به قول او پیش‌فرض بنیادین این طرح این است که با افزایش درصد و ظرفیت غنی‌سازی، تولید پلوتونیوم در راکتور اراک، تولید اورانیوم فلزی و حرکت در جهت لغو پروتکل الحاقی، «محاسبات دشمن را به هم ریخته و او را ناچار از کاهش فشار و لغو تحریم کنند.» !!!!!! ( استدلال بی منطق و غیرواقعی رژیم، این نیست که خود رژیم به ان اعتقاد دارد، برای گول زدن جامعه ، مردم و طرفهای خارجی است وگرنه خودش بهتر از هر کس میداند که اینها فقط یک جفنگیات است.)

ساعت ۲۴ادامه میدهد:” اما متاسفانه واقعیت خارج از ذهن ما و تجربیات عینی ما حداقل طی همین 42 سال گذشته حاکی است که سیاست خارجی نه عرصه خوش‌ خیالی است و نه عرصه هیچ یا همه ‌چیز؛ اگر هم باشد تضمینی نیست که همه‌ چیز نصیب ما و هیچ نصیب دشمن شود.

در دیپلماسی هر طرفی متناسب با مبانی قدرتش اعم از قدرت نظامی و اقتصادی، قدرت نرم و توان دیپلماتیکش می‌تواند در هماوردی‌ها امتیاز بگیرد. در همین گام اول و با توجه به‌ گره خوردن تاسفبار معیشت مردم به سیاست خارجی در عمل، به هم ریختن مجدد بازار ارز و سکه و بورس تنها بعد از تصویب کلیات طرح نباید برای بانیان طرح خیلی نویدبخش باشد. 

البته بانیان طرح و نظریه‌پردازان آنها توضیحی درباره اینکه چه درکی از مبانی و معادلات قدرت در منطقه و جهان آنها را به تدوین این طرح کشانده است، نداده‌اند. هر چند که روسیه سریعا از زبان سفیرش نزد آژانس در وین به نمایندگان مجلس ایران هشدار داد که اگر ایران اجرای پروتکل الحاقی را متوقف کند، «سطح شفافیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران کاهش می‌یابد و فضای پیرامون این کشور به‌ شدت متشنج می‌شود.»

طرح مجلس به صراحت در مهم‌ترین عرصه سیاست خارجی نه‌تنها از دولت بلکه از شورای امنیت ملی نیز خلع ید کرده است. این چیزی است که تاکنون در سیاست خارجی هیچ کشوری سابقه نداشته است.

روشن است که اگر دولت حق تعلیق تحریم‌ها را نداشته باشد، اساسا چرا یک دولت خارجی باید با چنین دولت بی‌اختیاری تعامل کند. لذا می‌توان گفت اگر هدف مجلس از تصویب این طرح واداشتن امریکا به مذاکره با مجلس ایران است، ممکن است منطق بانیان طرح قابل درک باشد، اما عملی بودن آن محل تردید جدی است.”