زینت میرهاشمی – نرمش قهرمانانه در پیچ و تاب شعارهای مرگ بر آمریکا

zinat02صحبتهای ولی فقیه در روز شنبه 13 مهر و شعار «مرگ بر آمریکا» در نماز جمعه روز 12 مهر کام کسانی که به «تدبیر» روحانی و یک گفتگوی تلفنی با اوباما برای حل بحران جمهوری اسلامی دل خوش کرده اند را تلخ کرد.

اولین نماز جمعه بعد از اجرای پرده اول «نرمش قهرمانانه» در آمریکا، با شعار مرگ بر آمریکا و لگد کردن پرچم آمریکا و عکس اوباما به صحنه آمد. عکس رفسنجانی که در روزهای اخیر بار دیگر خمینی را به وسط ماجرا کشیده، به نشانه مخالفت در دست شعاردهندگان قرار داشت. رفسنجانی در کتاب خاطراتش به نام «صراحت نامه» نوشته است که خمینی با حذف شعار مرگ بر آمریکا موافق بوده است. این جمله همزمان با اعلام نرمش قهرمانانه از طرف خامنه ای بار دیگر مطرح شد.

 

خامنه ای در هنگام سفر روحانی به نیویورک، با اعلام سیاست «نرمش قهرمانانه» برد را برای خود و باخت را برای طرف مقابل در نظر گرفت. وی برای حفط باندهای رژیم چاره ای جز اعلام این سیاست نداشت. نرمشی که از آن تا کنون برداشتهای متفاوت شده است. در حالی که روحانی با سیاست برد-برد خود را وارد آزمونی برای برقراری رابطه کرده است. بر همین منظر اگر چه لابیهای جمهوری اسلامی تلاش فراوان کردند که صحبتهای کلی روحانی را تبدیل به ماده ای به نفع جمهوری اسلامی در جهت رفع تحریها در اولین فرصت کنند، اما گفتگوی تلفنی تنها دستاورد روحانی تا کنون بوده است.

صحبتهای خامنه ای در روز شنبه 13 مهر، مادی شدن سفر هیات روحانی برای سیاست برد – برد را هم به چشم اندازی دور تبدیل کرد. وی گفت «ما از تحرک دیپلماسی دولت از جمله سفر نیویورک حمایت می کنیم» ولی «برخی از آن چه در سفر نیویورک پیش امد به نظر ما بحا نبود». روشن است که بخش مورد اعتراض خامنه ای گفتگوی تلفنی است. در حالی که گفتگوی تلفنی اوباما با روحانی به احتمال زیاد با توافق ولی فقیه صورت گرفته است. همچنین پرتاب لنگه کفش و شعارهای مرگ بر آمریکا و مخالفتهای تا کنونی در رابطه با آن مکالمه تلفنی هم بدون صلاحدید خامنه ای صورت نگرفته است.

مجموعه رویدادهای یک هفته اخیر تاکید بر این است که سرانجام حل بحران اتمی رژیم با نوشیدن جام زهر توسط ولی فقیه می تواند قابل حل باشد. «خوش و بش» ها و یا گفتگوی تلفنی و صحبتهای کلی تنها می تواند تحریمها را در کوتاه مدت به میزان اندک شل و سفت کند. چالش اصلی جامعه جهانی با رژیم ایران، دستیابی این رژیم به سلاح اتمی است. تا کنون جامعه جهانی این موضوع را نپذیرفته است.

سیاست ولی فقیه مبنی بر حرکت در مسیر برد کامل جمهوری اسلامی و سیاست روحانی مبنی بر برد – برد به شرطی می تواند مساله تحریمها را به تدریج برطرف کند که خامنه ای از دستیابی به سلاح اتمی صرف نظر کند. در غیر این صورت تضاد جامعه جهانی با جمهوری اسلامی بازهم تشدید خواهد شد.