سانچی مخصوص حمل نفتخام بود اما محمولهاش میعاناتگازی بود
فراموش نکنیم که کشتی سانچی، مخصوص حمل نفت خام است و برای حمل فراوردههای فرّاری مانند کاندنسیت نیست که به بنزین شباهت بیشتری دارند.
به محض وقوع برخورد و با ایجاد یک حفره عمیق ١٥متری و با توجه به آسیبدیدن سمت راست کشتی و جریان باد شدید از راست به چپ، بیش از ٢٠ هزار لیتر از میعانات به صورتی فورانی و بارانی در جهت باد شدید، به نقاط دیگر کشتی پخش شده و همراه با گاز سولفور مرگبار، از طریق سیستم تهویه مطبوع، به بریج و کابینهای کشتی رسیده است.
در گفتوگو با «شرق» علی رضایی، سرممیز رسمی QHSE و مدرس که ١٧ سال تجربه تدریس و کار در پروژههای پرخطر ملی در خشکی و دریا را در کارنامه خود دارد، در این گفتوگو پرده از نکات مغفولماندهای برمیدارد که تا امروز چندان مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است.
مهمترین موضوعی که از سوی این کارشناس مطرح میشود، آن است که محموله با نوع نفتکش همخوانی نداشته و بار یک میلیون بشکه میعانات گازی (کاندنسیت) که نوعی فرآورده محسوب شده و خواصی مانند بنزین دارد، در نفتکشی از کلاس حمل بار نفت خام راهی کره جنوبی میشود.
سانچی، حامل یک میلیون بشکه میعانات گازی یا همان کاندنسیت بود. کاندنسیت، به برشهای بیش از پنج کربن گفته میشود که در گاز استخراجی وجود دارند (+C٥). تنها شباهت میعانات گازی با نفت خام و حتی فرآوردههای نفتا، مایع بودن آن است و از لحاظ رفتار و خطرات، بیشتر به بنزین شبیه است.
با این که ١٥ سال است که نصب سامانه شناسایی اتوماتیک AIS، روی کشتیهای بزرگ بیش از ٣٠٠ تن، اجباری شده است اما گاهی در برخی از شناورها یا به خواست شرکتهای مالک آنها، این سامانه خاموش شده و ارسال سیگنال موقعیت و هویت آنها مختل میشود. دلایل عمده این کار خطرناک، امنیتی بوده است.
منطقه برخورد، مثلث یانگتسه است که یکی از مناطق پرتردد دریایی است و مسیری نیست که کشتی در آنجا عمدا رادار خود را خاموش کند.
اما فراموش نکنیم که کشتی سانچی، مخصوص حمل نفت خام است و برای حمل فراوردههای فرّاری مانند کاندنسیت نیست که به بنزین شباهت بیشتری دارند.
همانگونه که میدانیم، برای حمل فرآوردههایی نظیر بنزین و نفت سفید از تانکرهای مخصوص حمل فرآورده استفاده شده و برای حمل نفت خام از تانکرهای مخصوص نفت خام استفاده میشود. سؤال اینجاست که مدیران اجرائی و ایمنی شرکت ملی نفتکش چگونه به این نتیجه رسیدهاند که حمل میعانات گازی که ویژگیها و رفتاری پرخطرتر و فشار بخاری پایینتر از بنزین دارد، باید به وسیله تانکرهای حمل نفت خام انجام شود
امیدوار کردن بیهوده و تحمیل روزهای پر از التهاب و اضطراب برای دیدن دوباره این عزیزان، به جامعه تشنه اطلاعات، هزینههای روانی بسیاری وارد کرد.
البته جای امیدواری اینجاست که به خاطر دومینوی حوادث متنوعی که هر فصل در کشور ما اتفاق میافتد، عمر مطرح بودن حوادث و اخبار آن کوتاه است و به زودی توسط بحرانی جدید به حاشیه میرود.
غافلگیر شدن برای مردم و مسئولان بحران سازمانها و شرکتها، بهصورت عادتی روزمره درآمده است که با هر حادثه تکرار میشود. این سیر قهقرایی، ضمن کاستن از اعتماد عمومی، آستانه تحمل مردم را پایین آورده و آسیبهای عمیقی را بر بهداشت روانی جامعه وارد میکند.»