با ورشکستگی کامل اقتصادی حکومت آخوندی، دولت روحانی عاجز از اجرای مرحله دوم طرح یارانه نقدی به طرح «سبد کالا» یا به عبارت ساده تر همان طرح یارانه کالا روی آورد. طرح «سبد کالا» و پخش اقلامی از مواد غذایی توسط دولت باعث شد که لشکر فقر در ایران به صف شود. صفوف فشرده ای که منجر به کشته شدن یک هموطن بر اثر سکته قلبی هم گردید. چنان صحنه هایی از اهانت به شرف و کرامت انسانی شکل گرفت که بخشی از فیلم های آن در دنیای مجازی و از یوتیوب قابل دسترسی است، که حتی مرده شور را هم به گریه انداخت و روحانی را به مصاحبه تلویزیونی و عذرخواهی صوری و فرمالیستی از مردم کشاند.
چه کسی نمی داند که چه عواملی باعث فقر عمومی و سرازیر شدن هر روز بیشتر طبقاتی از جامعه بسمت اقشار آسیب پذیر و زیر خط فقر شده است؟!. کشوری که بر روی دریایی از نفت قرار دارد و از استعدادهای ناب و بکری ملی برخوردار است تنها در سایه تبعیض برخاسته از «انحصار» و تقسیم ناعادلانه امکانات و ثروت است که چنین گسل عظیمی را در جامعه شاهد است و لشکر فقر را به بزرگترین لایه و قشر در جامعه تبدیل کرده است که از رنج و فاقه برای دستیابی به مواد غذایی روزمره مجبور است هرگونه خفت و خواری را تحمل کرده تا شاید جوابی برای شکم گرسنه بیابد.
جالب آنکه چند روز قبل در خبرها آمده بود که روحانی رئیس جمهور رژیم از دریافت یارانه نقدی صرفنظر کرده است. این خبر گویای این واقعیت بود که زمامداران کنونی با آنهمه درآمدهای نجومی برای چند هزار تومان یارانه نقدی هم کیسه دوخته و برای دریافت آن ثبت نام کرده اند!.
واقعیت این است که توزیع و تقسیم عادلانه ثروت در هر کشوری نشانگر ماهیت دولتی است که در آن کشور حکم می راند. رژیمی که ادعای «حکومت مستضعفان» و «حکومت عدل علی» را داشت امروز تحقق حکومت مستضعفان را مسلما در فقر و استضعاف اکثریت قاطع مردم ایران جستجو می کند. تازه این در زمانی است که خامنه ای ولی فقیه رژیم خواهان جمعیتی دو برابر جمعیت کنونی در کشور است تا حکومت فرعونی اش را بر شانه های نحیف فقرا استوارتر سازد.
تعدیل شرایط کنونی تنها و تنها با بسط و گسترش روابط تولیدی و ایجاد محل کار برای لشکر کار (۱) که به فقر کشیده شده است، میسر است و این ممکن نیست الا با ایجاد روابطی بر اساس رقابت خلاق و سازنده و رشد دهنده که زمینه را برای استفاده همگانی از فرصت های برابر فراهم می سازد و چنین نظامی تنها با باور بر جمهور مردم و رأی و نظر آنهاست که می تواند شکل بگیرد ولی دیکتاتوری را با ایجاد محیطی اینچنینی سر آشتی نیست.
دیکتاتور «انحصار قدرن» را در خدمت «انحصار ثروت» طلب می کند. در پناه ایجاد چنین شرایطی است که در بالای سر این لشگر فقر که برای گرفتن چند قلم مواد غذایی از سر و روی هم بالا می روند، دیکتاتوری نشسته است که همین چند وقت پیش بنا به گزارش رویتر از ثروتی فرعونی برخوردار است. یعنی او یک تنه تمامی ثروتی که متعلق به مردم است را در انحصار خود در آورده است. تا او از اریکه قدرت به زیر کشیده نشود و حکومتی بر مبنای روابط دمکراتیک و با رأی و نظر مردم شکل نگیرد، هیچ امیدی به تغییر روابط موجود نیست.
«طرح سبد کالا» همچون «طرح یارنه نقدی» جز تحقیر و تحمیل خفت و خواری، جز نفی حرمت و کرامت انسانی و در هم شکستن عزت و اقتدار آحاد جامعه و در نتیجه واداشتن آنها به تعظیم و تکریم در برابر دیکتاتور، هدفی ندارد. ایران از آنچنان سرمایه ای برخوردار است که در صورت داشتن حکومتی بر مبنای رأی و نظر مردم و با بسط روابط تولیدی و تقسیم عادلانه ثروت در پناه ایجاد فضایی از رقابت خلاق و سازنده و با تحقق استفاده همگانی از فرصت های برابر، کسی گرسنه شب سر بر بالین نگذارد. تحقق چنین امری نه عبث و رؤیا بلکه واقعیتی عینی و ملموس است و تنها اراده و عزم و اتحاد ملی را طلب می ند.
عزم ملی در راستای سرنگونی رژیم آخوندی و برپایی حکومتی سکولار و با اعتقاد بر پلورالیسم سیاسی. تنها در چنین صورتی می توان رژیم آخوندی را بر انداخت و بر ویرانه های آن بنای ایرانی آزاد و آباد گذاشت که در آن استعدادهای فرزندان ایرانزمین شکوفا شده تا راه به رشد اقتدار ملی و نفی هرگونه وابستگی و ایجاد ثروت ملی بهمراه عدالت اجتماعی برد. اینچنین باد.
پاورقی:
۱- علی ربیعی وزیر کار رژیم از وجود ۸ میلیون بیکار در کشور یاد کرده است و سران رژیم را از قیام آنها پرهیز داده است. البته تعداد بیکاران در کشور بسیار بیشتر از رقمی است که ربیعی اعلام کرده است.
علیرضا یعقوبی 7 فوریه 2014
