علیرضا یعقوبی: پایان اعتصاب غذای مجاهدین، آغازی نو در تداوم مبارزه

yaghobiبا اعلام حکم دادگاه اسپانیا مبنی بر تعقیب قضایی عامل اصلی قتل عام ۵۲ عضو سازمان مجاهدین خلق ایران در اشرف، در نخست وزیری عراق، و با درخواست خانم مریم رجوی، اعتصاب غذای اعضا و یاران و هوادران مقاومت ایران، پایان یافت. این پیروزی بر همه اشرفیان، اشرف نشانها و تمامی عاشقان آزادی ایرانزمین از شر بلیه آخوندی مبارکباد.

اعتصاب غذای مجاهدین و یارانشان در کشورهای مختلف جهان از زمانی آغاز شد که در یک جنایت آشکار علیه بشریت، ۵۲ عضو این سازمان که از استاتوی پناهندگی بنا به اصل چهارم ژنو برخوردار بودند، توسط جنایتکارانی قتل عام شدند که بیشک از نهایت حمایت و همراهی نخست وزیری عراق برخوردار بودند. این مزدوران با درس گیری از جنایت گذشته خود از هرگونه موضعگیری علنی امتناع ورزیده و عاملین این قتل عام و گرو گانگیری ۷ تن دیگر از اعضای مقاومت ایران، از اعلام علنی به عهده گرفتن این جنایت طفره رفتند. همین امر پیگیری قضایا را بغرنج و پیچیده می ساخت.

بر آگاهان سیاسی و کارشناسان امور منطقه خاورمیانه پوشیده نبود که مالکی رأسا با اطلاع دولت ایالات متحده آمریکا، در پشت این ماجرا قرار دارد و انکار و تکذیب دولت اوباما چیزی از قباحت و بیشرمی همدستی و همراهی دولت آمریکا با جنایتکاران علیه بشریت نخواهد کاست. حوادث این دوران بعنوان خاطره ای زشت و کریه در ذهن و نظر مردم ایران و بهترین فرزندان آنها فراموش ناشدنی است. آقای اوباما بداند که ما این جنایت را نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم. ۵۲ سرو ایستاده اشرفی، بزرگترین سرمایه های یک ملت در مسیر احقاق حاکمیت ملی خویش بودند. دست بردن در خون بهترین فرزندان م    ت ایران تا کنون برای هیچکس و هیچ جریانی خوش یمن نبوده است!.

مجاهدین و هواداران آنها دو خواسته را در صدر اهداف اعتصاب غذای بیش از ۱۰۰ روزه خود قرار دادند. الف- آزادی بی قید و شرط ۷ گروگان اشرفی ب – بعهده گرفتن حفاظت لیبرتی توسط کلاه آبی های ملل متحد. با اعلام نظر دادگاه اسپانیا راه قانونی برای پیگیری قضایی جنایت اخیر و لاجرم تعیین سرنوشت ۷ گروگان اشرفی گشوده می شود. بنا به حکم صریح دادگاه اسپانیا، دولت عراق مسئول جنایت قتل عام و گروگانگیری اشرفیان شناخته شده و دولت آن کشور نمی تواند از تبعات قضایی مسئولیت خویش در قبال این جنایت، طفره رود، لذا راه برای آزاد سازی نهایی ۷ گروگان اشرفی و پیگیری قضایی و سیاسی آ     گشوده می شود. درباره تآمین حفاظت از اشرفیان ساکن لیبرتی هم با توجه به حکم همین دادگاه، راه برای گفتگو با مقامات ذیربط ملل متحد با توجه به نقض آشکار عهد و قراداد فی المابین دولت عراق و ملل متحد از یک سو و نمایندگان مجاهدین از سوی دیگر، توسط دولت عراق و ملل متحد گشوده می گردد.

نمایندگان ملل متحد باید پاسخگوی سهل انگاری و اعتماد کور خود به مقامات عراقی با توجه به پیشینه آنها در جنایت علیه اشرفیان باشند و لذا باید تمهیدات لازم و ضروری را برای حفاظت از ساکنان لیبرتی تا تعیین تکلیف نهایی و انتقال آنها به کشور یا کشورهای ثالث، فراهم آورند. لذا با پشتوانه اعتصاب غذا و مبتنی بر همان اصل «کس نخارد» می توان و باید طرفین مسئول در این ماجرا را به پایبندی عملی بر اجرای قرادادهای فی المابین فراخواند. حال راه برای ورود دیپلماسی در این قضایا گشوده شده است و در واقع زمینه لازم برای پیگیری سیاسی اهداف این اعتصاب غذا فراهم آمده است. د    تگاه دیپلماسی شورای ملی مقاومت می تواند با پشتیبانی این اعتصاب غذا، پیگیر خواسته های اعتصاب غذاکنندگان باشد.

کسانیکه تا دیروز اعتصاب غذا را عبث ارزیابی کرده و حتی به توهین و اتهام به رهبری مقاومت روی آورده بودند، اینبار هم مدعی خواهند شد: «پس چه شد؟ اعتصاب غذا را قبل از رسیدن به آزادی ۷ گروگان خاتمه بخشیدید». باید این جماعت را به حال خود رها کرد، با مدعی مگوئید اسرار عشق و مستی/بگذار تا بمیرد در درد خودپرستی. اما جدا از این معاندین و اضداد مقاومت ایران، باید یادآور شد که اعتصاب غذا نه یک هدف بلکه ابزاری در خدمت رسیدن به هدف است. وقتی سیاست در نقطه ای به بن بست می رسد، شیوه های متنوع مبارزاتی همچون تظاهرات، اعتصاب غذا، اعتصاب عمومی و … بعنوان شیوه های متن    ع مبارزه مدنی برای پیشبرد اهداف سیاسی بکار بسته می شوند. برای مجاهدینی که به استقلال خود و ملت و کشوشان پایبندند، همواره راه از پائین گشوده شده است. از تظاهراتها و اعتصاب غذاها و تمامی راه کارهایی که می توان به هدف نزدیک شد. حال باید بعد از این حکم دادگاه به دیپلماسی فرصت داد که دستاورد این اعتصاب غذا را به گل بنشاند و یاران و اعضا و کادر دیپلماتیک شورای ملی مقاومت بارها این واقعیت را اثبات کرده اند که به یمن مبارزات بی امان یارانشان و به پشتوانه رنج و فدای نیروهای بی بدیل مقاومت، توانسته اند با موفقیت پیگیر اهداف مقاومت ایران باشند. از هم اکنون

به این عزیزان دست مریزاد و خسته نباشید می گوئیم. یاران مقاومت ایران حاضرند در مسیر رسیدن به حق بزرگ ملت ایران یعنی «حق حاکمیت ملی» هزاران بار دیگر هم که شده دست به اعتصاب غذا بزنند. این نه یک ادعا بلکه واقعیت سترگی است که همین اعتصاب غذا باردیگر بر آن صحه گذاشت،

اما دستاورد بزرگ مقاومت در پی این اعتصاب غذای طولانی همانا صیقل خوردن اراده ها در مسیر اهداف بزرگ و نهایی مقاومت یعنی سرنگونی رژیم آخوندی است. در این کارزار بزرگ جهانی همه اعضا و خانواده مقاومت در خلاء جبهه مستقیم و رودرو با دشمن ضد بشری، باردیگر با تصمیم اصولی و قاطع رهبری مقاومت ایران، خود را در معرض یک امتحان و آزمایش برای صیقل زدن بر اراده ها در مسیر سرنگونی رژیم ولایت فقیه، قرار دادند و همگی ظفرنمون از کوران این دوران گذشتند و مقاومت ایران راسختر از گذشته به اصالت و پاکبازی یارانش پی برد. باید به سرچشمه لایزال الهام بخش این مقاومت یعنی شهی  دان والامقام این مقاومت و رهبری آن درود فرستاد. سرمایه هایی که بیشک در سیاهترین ادوار تاریخ این میهن و در میانه وادادگی و انزوای بسیاری از مدعیان مبارزه، پرچم شرف و آزادگی یک ملت را بر دوش می کشند و هیچ خلل و سستی را در مسیر رسیدن به سرمنزل پرشکوه آزادی و رهایی میهن بر نمی تابند.

اگر سرنگونی رژیم فاشیسم مذهبی حاکم بر وطن سیرمان ایران از روز اول در تقدیر تاریخی مجاهدین و ارتش آزادی ستان نوشته شده است، در شرایط عدم امکان رویارویی مستقیم با دشمن، باید عزم و اراده ها را در مسیر رستگاری نهایی خلق قهرمان ایران، در معرض امتحان و آزمایش و ابتلا قرار داد. باید برای هزارمین بار هم که شده، اراده های پولادین، آبدیده تر شوند. ریختن گوشت و پوست و از دست رفتن استخوانها از آنجایی که از ایمان راسخ برخوردار بود، بر آبدیدگی پولادین عزم و اراده ها افزود و خلق قهرمان ایران را نسبت به داشتن چنین سرمایه بی بدیل و گرانبهایی بیش از پیش مستظهر و     شتگرم نمود. مگر نیست که باید مردم ایران و جوانان قیام آفرین این مرز و بوم از اراده و عزم مجاهدین و ارتش آزادی ستان الهام بگیرند؟ در خلاء جبهه مستقیم با رژیم چگونه می توان برای مردم ایران الهام بخش باقی ماند و این پیام را به عمیق ترین شکل ممکن بسط و پرورش داد که در عزم و اراده بهترین فرزندان خلق در رستگاری نهایی خلق محبوبشان کمترین خللی وارد نیامده است تا زمینه ارتباط خلاق و ارگانیک بین پیشتاز انقلابی و توده های مردم هر چه بیشتر فراهم آید.

بر رهبری مقاومت ایران و بر اعتصاب غذا کنندگان و بر شیر زنان و کوه آهن مردان ارتش آزادی بخش ملی ایران درود می فرستیم و عهد می بندیم تا رسیدن به «خانه دوست» یعنی سرمنزل آزادی و رهایی ایرانزمین لحظه ای از همراهی با این مقاومت و با مردم خویش باز نخواهیم ایستاد. لذا پایان این اعتصاب غذا آغازی نو برای ادامه نبرد تا سرنگونی رژیم آخوندی خواهد بود. بیشک با چنین اراده ای بر سرنوشت است که تغییر کند و بر صبح است که بدمد و بر آفتاب آزادی است که بر سرزمین ایران بتابد. اینچنین باد.

علیرضا یعقوبی 19 دسامبر 2013