محمد قرایی: شهیدان زنده، زندگان شهید

درآستانه چهلمین روز اعتصاب غذای زندانیان سیاسی درگوهردشت کرج قرارداریم. زندانیانی که دربدترین شرایط وباکمترین امکانات ازجان خویش مایه میگذارند. سخنان وبیانیه های کوتاه برخی ازاین زندانیان حکایت ازعزم جزم آنها برای ایستادگی تمام عیاراست.

شاهین ذوقی تبار از زندانیان سیاسی اعتصابی با انتشار نامه‌یی تأکید کرد: «من و دیگر زندانیان سیاسی تا آخرین قطره خون خود و تا قبول درخواستهایمان به اعتصابمان ادامه می‌دهیم. آیندگان از رژیم آخوندی به‌عنوان جنایتکار تاریخ مثال خواهند زد”.

زندانی سیاسی مهدی فراحی؛ روز دوشنبه ششم شهریور در اعتراض به پرونده سازی های مجعول ؛ در بیدادگاه کرج دست به اعتراض زد و اقدام به شکستن قاب عکس ولی فقیه ارتجاع و پاره کردن عکس وی کرد. وسرانجام اینکه قهرمان درزنجیرسعید ماسوری درهفته گذشته نوشت: “ما هیچوقت ظلم و تعدی و اجحافی که به زندانیان میشود را به رسمیت نمی‌شناسیم و الان که ۳۰ روز از اعتصاب غذایمان می‌گذرد گرچه عمده توانایی جسمی خود را از دست داده‌ایم….
ولی‌ هیچوقت توان مردن و تسلیم نشدن را از دست نمیدهیم.” فراموش نکنیم که این بیانیه ها ازدخمه های قرون وسطیی زیرقبا وعبای ولایت قتل عام صادرمیشود.

فرخی یزدی شاعرآزادیخواه دوران مشروطیت یک قرن پیش، دررابطه با امثال این قهرمانان درزنجیرازجمله  سروده است:

رسم و راه آزادی یا پبشه نباید کرد                 یا آن‌ که ز جانبازی اند.یشه نباید کرد

تا تو را در راه آزادی تن صد چاک نیست        نیستی در پیش یاران، پیشوای انقلاب

اینروزها مصادف است با چهارمین سالگرد شهادت پنجاه ودو شهید قهرمان اشرفی

ایضا مرادف است با پنجاه دومین سالگرد سازمان پرافتخارمجاهدین خلق ایران

قدرروزهایی که تاریخساز وماندگارند وحافظه تاریخی مردم ایران هرگزفراموششان نخواهد کرد.

روزی ازروزها که ارتجاع واستعماردرکاردرهم پیچیدن تومارمقاومت بودند وازآسمان علیه مجاهدین سنگ فنته می بارید رهبری انقلاب نوین مردم ایران مسعود رجوی گفت اگراشرف بایستد جهان خواهد ایستاد. باورکردن این سخنان درلحظه برای بسیاری قابل هضم نبود. زمان گذشت وآنهایی که به این رهبری وبه این استراتژی ایمان داشتند پای حرفهایشان ایستادند وقیمت دادند. حالا زمین وزمان مملو ازعلائم ونشانه های پیروز این خط است. مجاهدین ومتحدینشان ناممکن هارا ممکن ساخته اند. لیست سیاه ارتجاعی واستعماری را سوزانده وخاکسترش به باد سپرده اند. زهربرجام اتمی را برحلقوم ولی فقیه ونظام ورشکسته اش ریخته اند. با افشاگریهای بی امان علیه برنامه موشکی ونقض مستمرحقوق بشر، پاسداران غارت وتباهی مورد شدیدترین تحریمها قرارگرفته اند. مجاهدین خلق ازقفس پریده و ازتیررس موشکهای رژیم جهیده اند. پرچم خونین جنبش دادخواهی برسرهرکوی وبرزنی درایران به اهتزازدرآمده است. زندانیان سیاسی درسیاهچالهای رژیم هیمنه وسیطره شیطانی آخوندها وخامنه ای را شکسته اند. اعتراضات اقشارمختلف مردم همه روزه درهمه نقاط کشورعرصه را به سرکوبگران تنک کرده است. اخیرا دببرکل سازمان ملل، آشکارا به قتل عام زندانیان سیاسی اشاره کرد وآن را محکوم شناخت. اینها وبسیاری نشانه ها، حاکی ازرشد واعتلای خیره کننده مقاومت وفلاکت وبیچارگی آخوندها ی غرقه دربحرانهاست. بدیهی است کشف وعمل کردن به این قوانین اجتماعی خاص مقاومت ومجاهدین به تنهایی نبوده ونیست.

ارنستوچه گوارا درجایی گفته است:

“اگر در جايي يک کانون (مقاومت) وجود داشته باشد، حتي اگر به‌لحاظ کميت محدود باشد، به‌لحاظ جغرافيايي محدود باشد، اين کانون ارزشهاي دموکراتيک را ساطع مي‌کند. تشعشع ارزشهاي آزادي، تشعشع ارزشهاي همبستگي بين‌المللي خواهد بود. اين براي ستمگران غيرقابل تحمل است، حتي اگر قدرتمندترين حکومت ستمگر باشد. چرا که وجود چنين کانوني در منطقه‌يي از جهان است که مستمراً مشروعيت رژيم ستمگر را از بين مي‌برد”

محمد قرایی- سوئد
شهریورماه نود وشش