به :شهداي والامقام، قيام ايران
گر اژدهاست بر ره، عشق است چون زمرّد
از برق این زمرّد ، هین دفعِ اژدها کن
سحرگاهان ، با سرودسرخ آزادي بر لب،
بسوي مرگ گام بر مي داشتند،
چه زيبا مي خواندند نغمه رهايي را،
چشمشان آتش فشان عشق خلق بود،
قلبشان شور آزادي و گنجينه ماندگار آرمانشان ،
آخر!
در افق تيره و تار وطن خورشيد را نشان كرده بودند،
و در خورشيد ذوب شدند
اما، آنچه دلاوران ديدند:
ضعف و زبوني و وحشت دژخيمان و اضمحلال آنها بود
آنها، گردنفراز ايستادند و بر اهريمنان خنديدند
آري آنها در مهر و علايق خلقشان ماندگار شدند
همه جا فرياد شد
خروش شاه سلطان ولايت مرگت فرا رسيده و
آتش جواب آتش!
آري، تا اضمحلال اين نا پاكان قيام ادامه دارد
سرنگوني تماميت اين نظام پليد
درود، درود
محمود نیشابوری
2018 01 08
