مريم رجوي به مناسبت روز جهاني عليه اعدام: بيش از 1000اعدام در دوران روحاني، رسواگر توهم اعتدال و ميانه روي در رژيم آخوندي

سكوت در مقابل اعدامهاي روزمره، به بهانه مذاكرات اتمي تشويق جنايتكاران است
پرونده جنايات رژيم ايران بايد به شوراي امنيت ارجاع شود و سران آن در برابر عدالت قرار گيرند

خانم مريم رجوي، رئيس جمهور برگزيده مقاومت ايران، در پيامي به مناسبت 10 اكتبر، روز جهاني نه به اعدام، گفت اعدام بيش از 1000 زنداني در دوران آخوند روحاني، شامل شمار زيادي از زندانيان سياسي، بار ديگر توهم اعتدال و ميانه روي در اين رژيم و طرفهايي را كه به مماشات با آن مي پردازند، رسوا مي كند و ارجاع پرونده نقض وحشيانه و سيستماتيك حقوق بشر در ايران به شوراي امنيت ملل متحد و قرار گرفتن سران رژيم آخوندي در برابر عدالت را ضروري تر مي كند.
وي گفت استبداد مذهبي حاكم بر ايران بنا به تاريخچه، ايدئولوژي، قوانين و سياست‌ روزانه‌اش، حكومت اعدام است، هر هشت ساعت دست كم يك نفر را حلق‌آويز مي‌كند، و بدون اعدام قادر به حفظ حكومت خود نيست. اين رژيم از مجازات وحشيانه اعدام به ويژه در ملأعام براي ايجاد فضاي رعب و وحشت سود جسته تا از شعله ور شدن خشم مردمي كه از اختناق و تورم و فقر و بيكاري به ستوه آمده اند، جلوگيري كند.
روند صعودي شمار اعدام‌ها، با بحران زدگي اين رژيم رابطة مستقيم دارد و اين واقعيت كه در يك سال اخير بالاترين شمار اعدام‌ها در مقايسه با ربع قرن اخير در ايران صورت گرفته، بيانگر ضعف بيسابقه اين رژيم در مقابل مقاومت مردم خشمگين است. سكوت جامعه جهاني در مقابل اين جنايتها به بهانه مذاكرات اتمي، در عمل به معناي همراهي و تشويق جانيان حاكم بر ايران براي ادامه اين فجايع در ايران است.
خانم رجوي با تقدير از تظاهرات و حركتهاي اعتراضي خانواده‌هاي اعدام‌شدگان و زندانيان و جوانان دلير در اعتراض به اعدام زندانيان، عموم مردم را به گسترش اين اعتراض‌ها فراخواند. وي افزود مقاومت ايران خواهان لغو حكم اعدام در ايران پس از سرنگوني آخوندها و برپايي جامعه‌يي بر اساس حقوق بشر و بدون شكنجه و اعدام است.
در دوران روحاني بيش از 1000 زنداني اعدام شده اند. اين در حالي است كه خبر اعدام بسياري از زندانيان، هيچگاه فاش نمي شود. حداقل 27 زن و 12 زنداني كه در هنگام دستگيري كمتر از 18سال داشتند، 20زنداني سياسي در شمار اعدام شدگان هستند. 57مورد از اعدامها در ملأعام صورت گرفته است. در اين دوران شماري از زندانيان زير شكنجه به قتل رسيدند.
علاوه بر اعدام زندانيان در سال گذشته ترور كور يكي از شيوه هاي حذف مخالفان بوده و بسياري نيز در اثر شليك نيروهاي سركوبگر در نقاط مختلف كشور جان باختند. مجازاتهاي وحشيانه مانند قطع دست، كور كردن چشم و بريدن گوش در اين دوران همچنان مكمل چرخه جنايت و وحشت در رژيم آخوندي بوده است.
سكوت و بي عملي جامعه جهاني در مقابل جنايتهاي اين رژيم قرون وسطايي باعث شده كه سران اين رژيم آشكارا به اين جنايتها افتخار كنند. آخوند روحاني، اعدام را «قانون خدا» و «قانون مردم» توصيف مي كند (خبرگزاري نيروي تروريستي قدس-تسنيم-30فروردين). جواد لاريجاني، رئيس ستاد به اصطلاح حقوق بشر قضاييه آخوندي نيز مي گويد: «ما از رجم (سنگسار) و هيچيك از احكام اسلامي خجالت نمي‌كشيم …هيچكس حق ندارد به قاضي بگويد كه به برخي از احكام به‌دليل اين‌كه سازمان ملل ناراحت مي‌شود، نزديك نشود» (21 فروردين 1393). وي همچنين «قاطعيت» در «اعدام» را «خدمت بزرگ به بشريت » و مايه «حيات» مي خواند و مي گويد: «این موضوع باعث افتخار سیستم قضایی و دستگاههای امنيتي ما است و انتظار ما از نهادهای بین‌المللی و دنیا این است که این خدمت بزرگ به بشریت را قدردان باشند».
همين جنايتكار گزارش جديد دكتر احمد شهيد، گزارشگر حقوق بشر در ايران را وقيحانه حمايت از تروريسم و تروريستها توصيف كرد و گفت: «دفاع ايشون از تروريسم قابل پيگرد قانونيه و ما نمي‌توانيم از اين مسأله به راحتي عبور كنيم. تمام افرادي كه به جرم تروريسم در ايران دستگير يا مجازات شدند آنها رو به‌عنوان مدافعان حقوق‌بشر عنوان كرده، اين‌ پيگرد قانوني داره. مطابق ضوابط سازمان ملل هيچ نهادي نمي‌تونه از تروريسم دفاع كنه» (تلويزيون حكومتي-16مهر).

دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران
17مهر1393 (9 اكتبر2014)