مهدی آذریان: من به عنوان یک مسیحی خواهان اجرای عدالت در ایران هستم

عیسی مسیح هدایتگر و پیام آور صلح و دوستی است و جهانیان را به عدالت فرا می خواند.

۳۳ سال از اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ می‌گذرد. آنچه مسلم است، این‌که زندانیان اعدام‌شده همگی پیش‌تر محاکمه شده و حکم داشتند. برخی از آنها حتی در آستانه آزادی بودند.
گذشته از این، با وجود استدلال برخی از دست‌اندرکاران این اعدام‌ها که علت را به عملیات نظامی مجاهدین در مرزهای ایران و عراق مربوط می‌دانند، در شهریور ۶۷، سراغ زندانیان چپ نیز رفتند.

یکی از ویژگی‌های اعدام‌های ۶۷ آن است که هزاران زندانی، در حالی که احکام صادره توسط دادگاه‌ها را تحمل می‌کردند و در برخی موارد حتی احکام زندان آنان پایان یافته بود و استحقاق آزادی را داشتند با صدور یک دستور، قتل عام شدند. اعدام‌های ۶۷ را می‌توان از قتل‌عام اسرای جنگی نیز بدتر دانست، چرا که اسیر جنگی لااقل در میدان جنگ حضور داشته، سلاح در دست گرفته و احیانا کسی را نیز کشته است؛ اما زندانیان تابستان ۶۷ هیچ یک با هیچ معیار شرعی و قانونی مستحق اعدام نبودند و گواه این ادعا نیز احکام صادره توسط دادگاه‌های جمهوری اسلامی است که بر اساس آن هیچ یک از آنان حکم اعدام نداشتند.
آنان به گناه ناکرده اعدام شدند. برخی مانند مجاهدین خلق قربانی گناه دیگران شدند و برخی دیگر معلوم نیست قربانی گناه چه کسانی شدند.

از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد و دردناک این فاجعه انسانی این است که شمار قابل توجهی از قربانیان نوجوان و یا کودک بودند و سن آنان کمتر از ۱۸ سال بود.

دیگر ویژگی منحصر به فرد اعدام‌های ۶۷ آن است که دستور آن از سوی یک مرجع روحانی صادر شد. مرجعی که رهبر انقلاب بود و مردم با جانفشانی‌هایی که به رهبری او برای پیروزی انقلاب کرده بودند، امید آن داشتند که شاهد بارش رحمت و عطوفت بر کشور باشند؛ تا آنجا که حتی برخی مادران و پدران، فرزندان خود را به دستگاه تحت حاکمیت او تحویل دادند. آنان هیچ گاه گمان نمی‌کردند فرزندا‌نشان در پشت حصارهای زندان به قتل برسند و از دیدن جنازه عزیزان خود و حتی از حق داشتن یک نشان – یک قبر- برای عزیز خود نیز محروم باشند. شوکی که هنوز آرام نیافته است. زخمی بزرگ و عمیق که هنوز التیام نیافته است.

دادگاه رسیدگی به اتهامات یکی از عاملان زنده این قتل‌عام به نام حمید نوری، معاون دادستان زندان در گوهردشت در دهه شصت در ارتباط با کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، در یک دادگاه بی طرف در استکهلم سوئد آغاز شده است. بر اساس شهادت‌های متعدد زندانیان سیاسی حمید نوری در زمان قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ با نام مستعار «حمید عباسی» دادیار زندان گوهردشت بوده است. او در آبان ماه ۱۳۹۸ پس از ورود به فرودگاه استکهلم در سوئد بازداشت شد. انتظار می‌رود محاکمه حمید نوری تا بهار سال آینده ادامه پیدا کند.
شاید دست اندرکاران اعدام‌ها کردار خود را مصداق یک جنایت نمی‌دانستند. روزی که حاضر شوند در پیشگاه خانواده‌های قربانیان و ملت ایران لب به سخن گشوده و ابعاد گسترده این قتل‌عام را آشکار ساخته و با منطق و دلیل خود از عملکرد خویش دفاع کنند، بسیار شنیدنی خواهد بود. به امید آنروز

مهدی آذریان، فعال مسیحی – 31 آگوست 20121