اعتصاب آخرين و مظلومانه ترين سلاح آدمی است که بهش ظلم شده و می خواد صداشو به گوش بقيه انسانهای روی زمین برسونه . باید این کارزار شکوهمند انسانی را به شکل گسترده ای در جهان انعکاس داد باید به این مبارزه تا آزادی گروگان ها و امنیت کامل انسانهای ساکن در لیبرتی و انتقال آنها به کشورهایی امن و دور از هرگونه تعرضی ادامه داد . باید رژیم جمهوری جنایت پیشه اسلامی حاکم بر ایران و اعمال وحشیانه و ضد بشری آن را چنان در چشم جهانیان به نمایش در آورد که دیگر دنیا تاب تحمل اینگونه جنایات را نداشته و در مقابل آن بایستد . امروز جمعه 13 سپتامبر 2013 به منظور اعلام همبستگی و حمایت با دوستانی که در مقابل سفارت آمریکا در شهر اوتاوا پایتخت کشور کانادا در حمایت از ساکنان معترض لیبرتی و جنایات صورت گرفته در اشرف دست به اعتصاب غذا زده اند ، عازم آنجا شدیم . از ساعت 5 بامداد آماده شده و ساعت 6 به اتفاق آقای یوسف اکرمی کارگردان و فیلمساز و آقای علی بهروزیان از فعالین سیاسی علیه رژیم ، حرکت خود را آغاز کردیم . حدود 5 الی 6 ساعت باید رانندگی کرد تا به اوتاوا نزدیکترین محل اعتراضی اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران که دراعتصاب غذا بودند برسیم .
هوای کانادا غیر قابل پیش بینی است . دو روز پیش چهارشنبه که در مرکز شهر تورنتو بر علیه اعدام ها در اشرف و ترور هوطن بهایی مان آقای رضوانی (در بندر عباس )، حضور اعتراضی برگزار کرده بودیم هوای تورنتو در زیر تیغ آفتاب و گرما و شرجی به حدود 38 الی 40 درجه سانتیگراد می رسید . امروز وقتی به اوتاوا رسیدیم هوا بسیار سرد شده بود و هنگام برگشت ما ، به کمتر از 5 درجه سانتیگراد رسید ، که این تغییرات ناگهانی آب و هوا باعث سرما خوردگی اکثر دوستان اعتصابی ما شده بود و یوسف و علی از همراهان ما هم به این بیماری گرفتار شدند و البته ما هم کمی مبتلا شدیم . وقتی در اتاوا به جمع دوستان اعتصابی در مقابل سفارت آمریکا رسیدیم ، با چهره ای باز به استقبال ما آمدند . اولین نکته ای که در آغاز دیدار ذهن ما را متوجه خود کرد ، عزم استوار اعضا و هواداران و همراهان سازمان مجاهدین خلق ایران در امر مبارزه تا سرنگونی کامل رژیم حاکم بر ایران بود . آنها اعلام داشتند که برای رسیدن به این خواسته شان تا آخر ایستاده اند و هیچ سدی مانع حرکت آنها نخواهد بود . وقتی به چشمان جوانترین و یا مسن ترین متحصنین نگاه می کردی امید به آزادی و آینده ای روشن کاملا در دیدگان آنها موج می زد . با یک انرژی بی انتها روبرو می شدی که از چشمه ای جوشان تغذیه می شود ، انرژی ای که سن و سال نمی شناسد ! و این نوید آن پیروزی است که می توان در افق آن را مشاهده کرد .
نهاد مادران علیه اعدام ضمن حمایت از این عزیزان اعلام می نماید که تا آزادی همه گروگانها و خروج و انتقال همه ساکنان لیبرتی به کشورهایی امن و به دور از هرگونه تعرضی در کنا ر و همراه آنها خواهد بود . در شرایط حساسی که مردم ایران و منطقه خاورمیانه توسط بازیگران اصلی جهانی ، نا خواسته در آن قرار داده شده اند ، تصمیم هوشیارانه رهبریت سازمان مجاهدین خلق در تخلیه کامل اروگاه اشرف و انتقال 42 نفر باقی مانده به کمپ لیبرتی و بکار گیری تمامی امکانات موجود تا انتقال کامل این منابع عظیم انسانی ملت ایران به کشورهایی امن قابل تقدیر می باشد . در پایان دیدار و به هنگام وداع ، دستان و آغوش گرم عزیزان اعتصاب کننده و همراهانشان توشه و بدرقه ی راه بازگشت طولانی پیش روی مان بود
