وِیژگی مصدق چه بود ؟ از چه باید درس گرفت

وقتی از مصدق صحبت میشود باید شرایطی که وی در ان قرار داشت را شناخت وگرنه نمیتوان از مباززه مصدق درس اموخت.

تا انجا که ما از تاریخ شنیده ایم مصدق تنها و تک بود. میگویند وقتی میخواست حتی به دادگاه لاهه برود مدارک را از ترس دزدیدن، قایم کرده بود که هیچ کس از ان خبری نداشته باشد.

مصدق بجز چند یار وقادار چیزی نداشت. نه ارتشی داشت. نه گروهی جان باز و فداکار داشت که برروی حرفهای ان بایستند و جان ببازند و نه حتی یک عده کمی که سازمان یافته و منسجم در کنار او بایستند.

بله ویژگی مصدق تنهایی او و نداشتن هیچ سازمان و ارتش و یا نیروی مسلح و نظامی که بشود پایش را روی ان سفت کند. بود.

، اگر درسی باید از مصدق گرفت این است که رهبر هر چقدر هم که پاکباز و فداکار باشد،هر چقدر هم ایده و طرح های ملی و مردمی داشته باشد، بدون یک بازوی نظامی و سازمان  یافته و  یا تشکیلاتی که حاضر باشد قیمت حرفهایش را بدهد ، پیروز نخواهد شد.

اینجاست که باید گفت مصدق، مبارزات مردم ایران را یک قدم کیفی به جلو برد. زیرا شکست دکتر مصدق، شکست نداشتن بازوی رزمی و سازمان یافته در مبارزه مردم ایران بود.

رهبری پاکبار که شاید کمتر از انگشتان دو دست یاران پاکباخته و جانباری داشت .

درس از مصدق، درس این واقعیت است که فقط رهبری پاکباز کافی نیست و برای رسیدن به ازادی مردم ، برای گرفتن حق مردم از حلقوم ارتجاع و استعمار ، بازوی نظامی و سازمانیافته خود را میخواهد.

به سپاه پاسداران و طلاب حوزه علمیه ها و اخوندهای مرتجع و شعبان بی مخلها از یک طرف نگاه کنید و از طرف دیگر به قدرتهای استعماری، انگلیس و امریکا و …….. انوقت خواهید فهمید که مصدق چرا شکست خورد و چه درسی از او باید گرفت.

مصدق زبان و حرف مردم بود. بله انجه ملت ایران در ارزویش بود از زبان مصدق بیرون میامد اما فرق است بین مردم عادی و نیروی که باید جان بدهد و سینه سپر کند و  راه باز کند و انجا که نیاز است مسلحانه وارد شود و  در مقابل دشمنان بایستد.