پویان انصاری: کـوبـانـی یعنـی، حمـاسـه…

در جلوی چشم این جهان هستی/ شرف و غرور خلقی/
بـازیچـه دستِ مُشتی غارتگر سرمایه های مردمی می شود.
در چشم این همه مردم بیدار ِ عمدأ در خواب رفته !/
کـوبـانـی / قتل عام می شود.
در سکونِ ساکتِ سنگین شرمساران تاریخ/
دختران کوبانی/ برای عیش و نوش خلفای اسلامی/ به فروش می رسند.
در چشم بیـدار مبارزین ناتوانِ اینطرف و آنطرفِ این کُـره خاکی/
شمشیـر خـونیـن داعش/ بر سر کوبانی بی گناه / فرود می آید.
در این سایه سنگین سکوت بر زندگی آرام من و تو/
کوبانی/ برای رهـا شدن از لجن زار ایدئولوژی داعش/
بـایـد مُسلح شود.
در این جهـان ” مُتـمـدن “/
کوبانی/ اسیـر بـربـریـت می شود.
در پیش چشمان شرمندهِ من و تو/
کوبانی/ با مرگ، دست و پنجه نرم می کند.
در قامتِ خم شده/ و پُشتِ شکسته ِ من و تو/
کوبانی/ با قامتی بالنده/ در برابر توحش و وحشیگری داعش/ می ایستد.
در سکوتِ جهانِ به عمد خواب رفته/
در فریاد دغلکارانِ جامعه مدنی و حقوق بشری/
کوبانی/ برای نفس کشیدن/ بـایـد اسلحه بدست بگیرد.
در این لحظات پُـر دلهره/ که جهان ناظر آن است!/
کوبانی/ برای حـق زیستن/ چون مُهره ای در بازی شطرنج/
با انگشتِ دستان خون آلودِ ابـر قدرت ها و همپالگی هایشان/
به بازی مرگبار/ گرفته می شود.
در لجن زار سیاست های کثیف این جنایتکاران/
کوبانی/ قربانی می شود.
در پیش چشم دنیا / کوبانی دوست داشتنی/
هم چون قطره ای/ در برابر اقیانوسی از توحش و وحشیگری/ داعش است .
عمو سام / و شُـرکـاء/ برای نقشه شوم خود/
شمشیر داعش را / تـیـز می کند و سپس/
بعد از رسیدن به اهداف پلید خود/ شمشیر آنها را / کُنـد می کند.
راستی/ شمشیر داعش / چقدر باید/ خون کوبانی بی گناه را بریزد؟/
تا مافیای قدرت/ ارضاء شود ؟
اما، مقاومت و ایستادگی/ کـوبـانـی / فراموش نشدنی و بیاد ماندنیست .
هنوز این قطرهِ مقاومت/ در اقیانوس بـربـریـت/ محو نشده است.
مبارزاتِ کوبانی/ برگ زرینی است در صفحات تاریخ درخشان ملت ها.
کوبانی/ در زیر شمشیر خونین داعش/ زیستن را / فریاد کرد.
شیـر زنـان مُسلـح کـوبـانـی/
در برابر شمشیر خونین زن ستیـز ِ خلافت اسلامی داعش/
از خود / حماسه / ساختند.
کـوبـانـی/ هنوز / نفس می کشد .
کـوبـانـی / پـیـروز جنـگ است.
بـژی کـوبـانـی.
یکشنبه 19 اکتبر 2014 – استکهلم