به گزارش ایسنا، هپکو شامل شرکت‌های اصلی و فرعی، در سال ۱۳۸۵ به بخش خصوصی واگذار شد اما به دلایلی این واگذاری با چالش‌هایی همراه شد.
در واقع هپکو اراک (شرکت تولید تجهیزات سنگین که اولین و بزرگترین کارخانه تولید ماشین‌آلات راه‌سازی، کشاورزی و معدنی در ایران و خاورمیانه است محسوب می‌شود) ۱۰ سال قبل به صورت مزایده واگذار شد و خریدار آن شرکتی به نام واگن‌سازی کوثر بود. خریداری که طی دو – سه سال اول، تعهداتش را انجام داد و بعد از آن به دلایل مختلف برای انجام تعهداتش ناتوان ماند.
دومین واگذاری در سال ۱۳۹۵ به شرکت هیدرواطلس به قیمت ۲۱۶ میلیارد تومان بود که خریدار جدید نیز در رفع موانع عمده شرکت ناکام ماند و در ۱۲ دی‌ماه سال ۱۳۹۶ انصراف خود را از ادامه قرارداد اعلام و درخواست فسخ قرارداد را ارائه کرد.
در خلل همین واگذاری‌ها و از سال ۱۳۹۵، اعتراضات کارگری در مرکز شهر اراک آغاز شد و این اتفاقات در زمان واگذاری دوم به اوج خود رسید. در نهایت علی ربیعی سخنگوی دولت در نشستی خبری که در ابتدای مهرماه پارسال برگزار شد، اعلام کرد که “تولیدات هپکو کم شده، خریدار نیست و تکنولوژی‌اش باید نو شود.
در نهایت بعد از کش‌وقوس‌های فراوان در رابطه با خصوصی‌سازی هپکو و ایجاد مشکلات متعدد برای این شرکت، در نهایت ۱۴ آبان ماه بیش از ۱۲ میلیارد سهم این شرکت تولیدی به سازمان خصوصی‌سازی واگذار شد و در سامانه کدال به ثبت رسید.
پس از آن و در اوایل آذرماه جزئیات واگذاری‌های پرحاشیه سازمان خصوصی‌سازی از جمله ایران ایرتور، هپکو، آلومینوم المهدی، پالایش نفت کرمانشاه و … روی سایت این سازمان قرار گرفت.
اواسط بهمن ۱۳۹۸ رییس سازمان خصوصی‌سازی با تاکید بر این‌که در واگذاری هپکو چالش‌هایی ایجاد شده بود، اظهار کرد که “هپکو در نهایت به دولت بازگشت و در حال آماده‌سازی برنامه بازسازی ساختاری آن هستیم.
هپکو در اختیار وزارت صنعت، معدن و تجارت قرار می‌گیرد و بخشی از مشکلات آن از جمله مشکلات بازنشسته‌ها را حل خواهیم کرد.
