کار عطش،تمام به یک جرعه نور نیست

از هر گروه و قوم و ز هر دین و دسته ایم

عاشق ترینِ دلبر خوبِ خجسته ایم

 

یک سینه اشتیاق و شب اول قرار

بی صبر و منتظر به روز قرارت نشسته ایم

 

از بس که سنگ خورده به جانِ امیدمان

مانندِ جام باده ی درهم شکسته ایم

 

مهمانسرا که نیست دل و خانه ی تو است

دلبسته ی توایم و ز گیتی گسسته ایم

 

با هر کلام نغز تو دلشاد و سرخوشیم

با هر نگاه روشنت از غصّه رَسته ایم

 

دل پُر ز اضطراب و نفَس غرقِ التهاب

یعنی که بی حضور تو بی تاب و خسته ایم

 

کار عطش،تمام به یک جرعه نور نیست

ما چشم و دل به چشمه ی خورشید بسته ایم

 

جمشید پیمان، 09 ـ 06 ـ 2017