اثری از بانو سیمین بهبهانی: شعر شب و نان
مهر، بر سر چادر ماتم کشید: آسمان شد ابری و غمگین و تار- باز خشم آسمان کینه توز… باز باران، باز هم تعطیل کار… قطره های اول باران یأس روی رخسار پر از گردی چکید. دیده یی بر آسمان، اندوه ریخت، سینه یی آه پر از دردی کشید. خسته وادامه