در طول ماه مه، ایرانیان سوئدی و تبعیدی، هواداران شورای ملی مقاومت ایران، کمپینی علیه اعدام‌ها در ایران به راه انداختند. آنها از طریق تظاهرات و نمایشگاه‌هایی در چندین شهر سوئد، افزایش استفاده رژیم از مجازات اعدام و نقض تاریخی حقوق بشر توسط آن، از جمله قتل عام ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی در سال ۱۹۸۸ را برجسته کردند.
شرکت‌کنندگان همچنین به شهدای مردم ایران ادای احترام کردند و حمایت خود را از جنبش مقاومت سازمان‌یافته شورای ملی مقاومت ایران نشان دادند.
شورای ملی مقاومت ایران در بیانیه‌ای اعلام کرد که رژیم ایران بین ۲۶ تا ۲۸ مه ۴۱ اعدام جدید انجام داده است. رژیم ۱۸ زندانی را در ۲۸ مه، ۹ زندانی را در ۲۷ مه و ۱۴ زندانی را در ۲۶ مه اعدام کرد.
رویدادها و نمایشگاه‌ها در شهرهای مختلف سوئد
حمایت از مبارزه مردم ایران
شرکت‌کنندگان سوئدی و ایرانیان تبعیدی تأکید کردند که رژیم ایران نه تنها مردم خود را سرکوب می‌کند، بلکه تهدیدی امنیتی برای دموکراسی در سوئد و اروپا نیز محسوب می‌شود.
آنها از دولت سوئد و اتحادیه اروپا خواستند تا برای توقف اعدام‌ها و آزادی همه زندانیان سیاسی به رژیم فشار بیاورند. آنها همچنین از سوئد و اتحادیه اروپا خواستند تا در چارچوب سازمان ملل متحد، برای ایجاد یک دادگاه ویژه ایران که بتواند رهبران رژیم را تحت پیگرد قانونی قرار دهد، تلاش کنند.
شرکت‌کنندگان همچنین از اتحادیه اروپا خواستند که سپاه پاسداران را به عنوان یک سازمان تروریستی نامگذاری کند و از مبارزه مردم ایران برای آزادی حمایت کند.
یک جایگزین دموکراتیک وجود دارد
ایرانیان سوئدی و تبعیدی تأکید کردند که شورای ملی مقاومت ایران، تحت رهبری مریم رجوی و با طرح ده ماده‌ای خود برای آینده ایران، یک جایگزین دموکراتیک برای رژیم است. آنها از دولت سوئد و اتحادیه اروپا خواستند تا از این جایگزین که مبتنی بر اراده مردم برای ایجاد یک جمهوری آزاد، سکولار و دموکراتیک است، حمایت کنند.
مجازات اعدام به عنوان یک سلاح سیاسی
رژیم از زمان روی کار آمدن مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور رژیم پس از مرگ رئیسی در سال گذشته، بیش از ۱۲۰۰ نفر را اعدام کرده است. رژیم همچنان هر ماه تعداد اعدام‌ها را افزایش می‌دهد تا نارضایتی فزاینده مردم را سرکوب کند.
درطی بهار، قوه قضائیه رژیم احکام اعدام علیه چندین زندانی سیاسی را تأیید کرده است. مقامات زندان بسیاری از آنها را به اعدام محکوم کرده‌اند. بسیاری از آنها به دلیل ارتباط با اپوزیسیون دموکراتیک، مجاهدین خلق، به اعدام محکوم شده‌اند. چندین نفر از محکومان به اعدام نیز متعلق به گروه‌های قومی تحت ستم مانند بلوچ‌ها و کردها هستند.
ترس از مقاومت
رژیم از طریق احکام اعدام سعی در سرکوب مقاومت سازمان‌یافته و ترساندن مردم از حمایت از شورای ملی مقاومت دارد. اما علیرغم افزایش اقدامات سرکوبگرانه، اعتراضات در سراسر کشور در حال افزایش است. نمونه بارز آن اعتصاب سراسری رانندگان کامیون است که اکنون بیش از یک هفته است که ادامه دارد.
واحدهای مقاومت مرتبط با شورای ملی مقاومت، روزانه اقدامات اعتراضی انجام می‌دهند و برای اعتراضات بسیج می‌شوند. مقامات و رسانه‌های دولتی خود رژیم اذعان می‌کنند که حمایت از اپوزیسیون، به ویژه در میان جوانان، در حال افزایش است. در عین حال، آنها نسبت به یک قیام سراسری جدید هشدار می‌دهند و خواستار اقدامات شدیدتر علیه شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق، چه در داخل و چه در خارج از ایران، هستند.
