مصاحبه ناصر سدیدی رئیس انجمن خانواده قتل‌عام ۶۷ با رادیو سراسری سوئد   

مجری برنامه Ring P1: سلام به ناصر سدیدی شما را می‌شنویم. 

ناصر: با سلام. می‌خواهم راجع به چیزی که نه چندان خوشایند بلکه ناگوار است صحبت کنم وآن وضعیت وخیم حاکم بر ایران است. دو روز پیش دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران دو زندانی سیاسی به نام‌های بهروز احسانی ومهدی حسنی را اعدام کرد. آنها عضو سازمان مجاهدین خلق ایران که برجسته ‌ترین نیروی مخالف رژیم است بودند. 

روز گذشته همچنین کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در گزارشی اعلام کرد که تعداد اعدام شدگان در نیمه اول سال جاری در مقایسه با سال قبل در ایران دو برابر شده است. این را سازمان ملل اعلام کرده است. البته اعدام چیز جدیدی در حاکمیت این رژیم نبوده بلکه تمامی دوران ۴۶ساله این رژیم آمیخته با ترور، اعدام و سرکوب بوده است. اما سوال این است که تا چه زمانی این وضعیت را بایستی تحمل کرد؟ و تا چه زمانی این جریان ادامه خواهد داشت؟ ما در تمامی جهان باید در این رابطه اقدام کنیم. متأسفانه بی عملی در این مورد در این بخش از جهان که ما زندگی می‌کنیم حاکم است. 

من در اینجا میخواهم سخنان رهبر اپوزیسیون خانم مریم رجوی که در رابطه با اعدام این دو زندانی سیاسی گفته بود را تکرار کنم که گفت: ”ادامه سیاست بی‌عملی این رژیم خونریز را که در شکننده ‌ترین وضعیت خود بسر می‌برد به جنایت واعدام بیشتر تشویق می‌کند. ”

البته افزایش اعدام‌ها نه نشان از اقتدار رژیم نیست بلکه حاکی از ضعف و درماندگی رژیم است. رژیم بخوبی می‌داند که نه بمباران ونه موشک‌ها و بمب‌های آمریکایی و اسرائیلی به سرنگونی آن منجر نمی‌شود بلکه تهدید واقعی را از اپوزیسیون داخلی آن مجاهدین خلق می‌بیند. 

مجری: تو می‌گویی که بنا بر اعلام سازمان ملل تعداد اعدام‌ها دو برابر شده و تو این را نشان از ضعف رژیم و این‌ که در تهدید است میبینی. اگر این‌طور است پس نشان مثبتی است. 

ناصر: دقیقآ. از سه سال پیش بعد از قیام ۲۰۲۲ که بیش از یکصد روز ادامه داشت بیش از ۷۰هزار تن دستگیر وشکنجه شدند واز بین آنها دهها تن اعدام شدند. این دو زندانی سیاسی که روز یکشنبه اعدام شدند حسنی واحسانی در حین قیام سراسری ۲۰۲۲ دستگیر شده بودند. وبه گفته اطلاعیه دیروز عفو بین‌الملل آنها تحت شکنجه‌های سخت قرار گرفتند اما بر ایمان واعتقادات خود استوار ماندند و از مبارزه خود برای آزادی دست نکشیدند. 

در ایران اپوزیسیونی وجود دارد که در خیابان‌ها حضور دارد وخود را سازماندهی می‌کند وآماده فدای جان خود برای آینده‌ای بهتر برای نسل‌های آینده هستند. 

مجری: خواسته تو از جهانیان و بویژه سوئد چیست؟ 

ناصر: جهان ودولت سوئد باید اپوزیسیون رژیم را برسمیت بشناسد. رژیم از خارج سقوط نخواهد کرد. رژیم از داخل وتوسط مردم واپوزیسیون سرنگون خواهد شد. بنابراین خیلی مهم است که جهان، اتحادیه اروپا وسوئد حق مردم ایران برای سرنگون کردن رژیم را برسمیت بشناسد وسپاه پاسداران را نامگذاری تروریستی کند. واقعا از سه سال پیش که مجلس سوئد به نامگذاری تروریستی رای داد چه اتفاقی روی داده است؟ همه‌اش فقط حرف است ونه چیز دیگر. 

مجری: ناصر واقعا چرا این ‌طور است وهمه اش حرف است ودر عمل کاری صورت نمی‌گیرد؟ 

ناصر: دلیل آن عدم دوراندیشی ومنافع زود گذر است. در حال حاضر وبعد از جنگ دوازده روزه شاهد هستیم که تروئیکای اروپایی در حال مذاکره با رژیم وعادی‌ سازی روابط هستند. آنان نمی‌خواهند وضعیت در ایران تغییر یابد وایران به سوی دمکراسی تحول یابد واین دو دوزه بازی ومعیارهای دوگانه است. از یک سو اعدام‌ها ونقض حقوق بشر را محکوم می‌کنند اما در عمل کاری صورت نمی‌دهند. 

من خواستار این هستم که حق مردم ایران برای سرنگون کردن رژیم برسمیت شناخته شود. باید اذعان کرد که اپوزیسیونی وجود دارد که برای دمکراسی و حقوق بشر مبارزه می‌کند تا روزی مردم ایران امکان رفتن به صندوقهای رای داشته و آنچه را که می‌خواهند انتخاب کنند. سوئد واتحادیه اروپا باید اکنون اقدام کنند. من از آن واهمه دارم که قتل عام دیگری بمانند قتل عام ۱۹۸۸ که در آن سی هزار زندانی سیاسی اعدام شدند در شرف وقوع است. 

مجری: با تشکر از تو ناصر که در برنامه ما حضور یافتی. 

لینک برنامه مصاحبه رادیو:

https://www.sverigesradio.se/avsnitt/politikerloner-dansband-laskunnighet