روزنامه آرمان ملی نوشت: زمانی یک نهاد رسمی همچون نظام روانشناسی ایران اعلام می‌کند که ۶۰ درصد از جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور ما نیازمند استفاده از خدمات روانشناسی هستند، جمعیتی بالغ بر ۴۴ میلیون نفر را شامل می‌شود.
طبق پژوهش‌ها سردرگمی و عصبانیت، ناامیدی، فرسودگی و ناراحتی از شکستهای مالی، وحشت‌زدگی، اضطراب، وسواس و استرس از پیامد‌های مشکلات روحی و روانی است که با شیوع کرونا در کشور، تشدید شد و تداوم این شرایط در آینده نگرانی‌های بسیاری را برای جامعه سالم به وجود خواهد آورد.
روانشناسان دریافتهاند که پریشانی‌های روانی مانند اضطراب، افسردگی، ترس و ناامیدی اساسی‌ترین واکنش‌های روانی آسیب‌زا در اغلب افراد آسیب‌دیده و افراد در معرض شیوع بیماری بوده‌اند. پریشانی روانی، فراتر از حالت طبیعی زندگی اجتماعی در این ایام با میزان خشونت فردی در محیط خانواده و جامعه و احساس تنهایی رابطه مثبت و با هدفمندی معناداری زندگی رابطه منفی داشته است، افرادی که دارای جو عاطفی مثبت در خانواده بوده‌اند تا حد زیادی اثرات پریشانی روانی بر احساس تنهایی و معناداری زندگی آن‌ها تعدیل شده بود، ولی توانایی تعدیل این اثرات نامطلوب بر میزان خشونت بسیار اندک بود.
