افسانه اسکویی: عشق یگانه

فکر می کردم که عشق،
هدیه یک شاخه گل
یا که تصویر شمع و پروانه ای ، تنهاست.
 
فکرمی کردم که عشق
 آواز قناری ها
یا که گرمای خورشید ست.
 
عشق آزادی، نه هدیه ست  و نه گل،
یا که تصویر شمع و پروانه ها ست .
 
عشق آزادی میهن ،
 فریاد عاشقان درآتش است .
شعرهای عارفان در شعله هاست .
 
عشق آزادی میهن ،    
رقص عاشق درمیان شعله هاست.
همچو سیمرغ
 در دل آتش،
دگر فریادها ست.
 
گرچه فصل عاشقی ست،
وقت عریان حقیقت ، 
 در حریق شعله هاست .
 
در میان عاشقان عاشقان ،
درمیان جمع یاران،
عاشقانه سوختن است.  
 
 آن که عاشق شد،
به آزادی و آزادگی،
تا سرای جاودان سوزد، به پای عاشقی.
 
وای بر روزی که قاضی
حامی مجرم شود،
عشق در آتش بسوزد،
شاکی و مشعل شود.
 
آن یگانه غرور عاشقان
درمیان شعله ها،
درس عشق زندگی
از لحظه های عشق
می داد.
 
افسانه اسکویی
۲۰جولای ۲۰۲۰ - ۳۰خرداد سال ۱۳۶۰
کودتای ۱۷ ژوین، روز شهدا وزندانیان سیاسی
 
 .