امیر کارگر: لیمو لاکس « مرگ بر آمریکا » در گلوی ظریف

نام عامیانه لیمولاکس، کار کن شکم است. برای شستشوی دستگاه گوارشی کار ِ سولفات دو منیزیم را می کند منتها با مزۀ بهتری .

 ظریف قبل از سفر به ژنو در صفحه فیس‌بوک خود نوشت : با دیدن تیتر روزنامه کیهان تحت فشار عصبی قرار گرفته و به کمردرد مبتلا شده و کارش به بیمارستان کشیده شده است و بعد هم در ژنو ملوسانه در میان خبرنگاران با ویلچر ظاهر شد .

خبرگزاریهای غربی با تبعیت از لابیها و دلال دیپلماتهای خود سعی کرده اند چهرۀ با هوشی از ظریف ارائه دهند، که بلحاظاتی این معرفی چندان هم بی ربط نمیباشد ، البته نه در جهت منافع مردم ایران بلکه در راستای چپاول خودشان و بستن دهان جناح مخالف .

بعد از داستان گزارش کیهان تا به امروز، ظریف بخوبی توانسته است با توصل به «کمر درد» ، یا از زیر یکسری مسائل در برود و یا حداقل مظلوم نمایی کند، اما حال با سررسیدن مراسم 13 آبان ،دم ظریف در تله اصولگرایان گیر کرده است .

در این مراسم اصولگرایان تصمیم بر شستشوی دستگاه گوارشی سیاست خارجه ظریف گرفته اند . آنها میخواهند  با نشان دادن « سولفات دو منیزیم ِ» بد مزه و بد بو ، با چند درجه تخفیف « لیمولاکس » خوشمزه و خوشبو را به حلق ظریف بریزند ، که البته هر دو برای آنها یک کارکرد و یک نتیجه را بهمراه خواهد داشت .

در همین رابطه محمد صادق کوشکی محقق و پژوهشگر مسائل سیاسی اصولگرایان در گفتگو با مهر می گوید ( 7 آبان 1392 ): در مراسم امسال مهمترین مسئله بیدار شدن کسانی است که فکر می‌کردند باید به آمریکا لبخند زد .( سولفات دو منیزیم ).

کوشکی سپس ادامه میدهد : وزیر امور خارجه باید به عنوان نفر اول در تظاهرات 13 آبان شرکت کند چون لبخند آقای ظریف با پاسخ خشن روبرو شد . ( لیمولاکس )

نتیجه اینکه ، از منظر اصولگرایان ، غرب و امریکا باید بدانند که نه تنها ظریف که حتی روحانی هم برای ادامه گفتگوها و مذاکرات و تصمیمات بجز اجرای دستورات آنها« رهبر » قدرت انجام کاری نخواهند داشت .

پس بوضوح روشن است که اگر به انتخاب جواد ظریف باشد ،او پرتاب شدن لنگه کفشی مانند آنچه که نثار روحانی شد را بمراتب ازشرکت خود در راهپیمایی که باید در آن شعار « مرگ بر آمریکا »  داده شود  ترجیح میدهد.

تنها راه برای عدم حضور در چنین راهپیمایی و تن ندادن به نقشه های خط شریعتمداری ، شاید باز روجوع به « کمر » باشد ، اما مطمئناً اینبار دیگر مظلومیتها و لوس بازیهای فلجی – ویلچری  جواب ندارد ، و برای اینکه او را با لیفتراک  هم که شده به صف اول راهپیمایی نبرند و لیمولاکس را در گلویش نریزند ، بناچار بایستی « کمر » نامبارک را یا برای رفتن به زیر تیغ اصولگرایان آماده کند و یا اینکه تیغ جراحان را برگزیند.

امیر کارگر، 01 11 2013