جمشید پیمان: شیرازِ من – آئینه ی سینه اش پر از شادی باد

شیرازِ من و حضورِ خوبِ فروردینش

گلخنده ی یاس و نرگس و نسرینش

 

شعر تر حافظ و هوای رکن آبادش

میخانه و باده ی خوشِ نوشینش

 

شیراز من و صفای سعدی وارش

غم دور بمانَد از دلِ بی کینش

 

شیراز من و شنگی شورانگیزش

باغ ارم و کرشمه ی شیرینش

 

ای کاش دوباره مهرِ آزادی تابد

در چشمِ براه مانده ی غمگینش

 

ای کاش شبی دوباره بابا کوهیش

دامن سپرد  به خوشه ی پروینش

 

شیراز من و همنفسی با تزویر؟

نیرنگ و ریا نبوده هرگز دینش

 

آئینه ی سینه اش پر از شادی باد

مهر است مـرام و عـاشقی آئینش

 

جشید پسمان 22 مارس 2017