رژیم: عراق، مقرفرماندهی مشترک و هماهنگ کننده ما در منطقه بود

تفسیری از جانب رژیم برعلت سفر شمخانی به عراق: ” تحولات هفته های اخیر در سوریه و رویکر عجیب و تهاجمی ترکیه در مناطق شمالی این کشور، نیز آنقدر برای ایران و عراق اهمیت و حساسیت دارد که موضوع گفتگوهای شمخانی با مقامات عراقی باشد.

فراموش نکنیم در ابتدای ورود روسیه برای کمک به بشار اسد در سوریه، مقر فرماندهی مشترک و هماهنگ کننده عملیات  4 کشور ایران، روسیه، سوریه و عراق در عراق قرار داشت و این کشورها تمامی اقدامات و فعالیت های ضدتروریستی خود را از طریق این مرکز هماهنگ می کردند.

تحولات داخلی عراق در ماه های اخیر و اعتراضاتی که منجر به برخی بی ثباتی های سیاسی در این کشور شده است نیز برای ایران از اهمیت بسیاری برخوردار است. به هر میزان که در بعد داخلی، دو کشور از ثبات و آرامش و استقرار بیشتری برخوردار باشند، ثمرات همکاری و همسویی آنها در تثبیت و تعمیق امنیت و صلح و آرامش در منطقه غرب آسیا بیشتر نمایان و ملموس می شود.

بعد از کشتن سرکرده تروریست سپاه قدس، قاسم سلیمانی، علت دیگر سفر شمخانی میتواند:” مداخلات شیطنت آمیز آمریکا در مناسبات تهران و بغداد و احتمال شکلگیری تدریجی مجدد تحرکات ضد تمامیت ارضی عراق در بخش هایی ازمناطق کردنشین و همچنین تحرکات نه چندان خوشایند ترکیه در شمال سوریه و تنش بین مسکو و آنکارا که در صورت تداوم و گسترش می تواند اوضاع امنیتی تمام منطقه را به چند سال قبل برگرداند، حتی متاثر شدن روابط و مناسبات اقتصادی دو کشور از موضوع «کرونا» نیز می تواند در دستور کار عالی ترین گفتگوها و مذاکرات دیپلماتیک مقامات دو کشور باشد.

چه بخواهیم و چه نخواهیم، متاثر شدن بسیاری از بخش های اقتصادی جهان از این ویروس، انکارناپذیر و کاملا محسوس است و کشورهایی چون ایران و عراق باید در مورد آن تماس و گفتگو داشته باشند و برای مهار آن، همکاری های خود را شکل بدهند.

به هر تقدیر، ریشه دواندن مناسبات دو کشور در ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، نظامی و امنیتی در سالهای اخیر، «حمله کرونایی» به روابط لایه های زیریرین مناسبات بین مردم دو کشور را بر نمی تابد و قطعا اراده و رویکرد مقامات تهران و بغداد در هر شرایطی رفع موانع و چالش هایی است که هر از گاهی، بر سر راه مناسبات روزانه و جاری بین دو کشور ایجاد می شود. این موانع و چالش ها باید با مدیریت و اراده سطح عالی مقامات دو کشور، و تا پیش اینکه دچار پیچیدگی های بی مورد و ناخواسته جدیدی شود، به نحوی از سر راه تداوم حرکت آرام و البته جان دار مناسبات دو کشور برداشته شوند.”