عضو هیئت مدیره اتاق مشترک بازرگانی رژیم و روسیه میگوید: الان در روسیه نهادههای دامی وجود دارد اما کشتی نیست که آنها را بیاورد. یکی از صادرکنندگان 3 هزار تن نهادههای دامی دارد که ارز آن را هم دریافت کرده؛ اما دو ماه است که به دنبال کشتی برای انتقال آن به ایران است ولی کشتیرانی میگوید کشتی ندارد.
جلالیفر همچنین اضافه میکند: واردات ما از روسیه در حوزه نهادههای دامی کاهش پیدا کرده است. روسیه برای صادرات نهادههای دامی و چوب عوارض دریافت میکند که علت آن کمبود در روسیه و امنیت غذایی بوده که این اتفاق قیمت تمام شده ما را افزایش داده است.
وی در مورد کارشکنیهای میگوید : آذربایجان نمیتواند مستقیما بگوید که این خط کشتیرانی را بستهام چراکه یک خط ترانزیتی وجود دارد و پای کشور روسیه در میان است. هر روز بهانهای میآورد و کارهای مرزی را انجام نمیدهد. یک روز میگوید برق قطع است، روز دیگر دستگاه ایکس ری کار نمیکند، یک روز میگوید سگ موادیاب نیست. به همین علت دیده میشود که تعداد زیادی کامیون صف بستهاند و حتی با صفهای 10 کیلومتری در آستارا مواجه میشویم.
جلالیفر در مورد صادرات به روسیه میگوید: ما تنها گوجه و خیار و هندوانه و کالاهای مشابه که همه از سوبسید استفاده میکنند صادر کرده و فکر میکنیم که در حال صادرات هستیم در حالی که ما سوبسید خود را با دیگر کشورها شریک میشویم.
وی اضافه کرد: ویتنام 110 میلیون دلار، هند بالغ بر 70 میلیون دلار، ترکیه 60 میلیون دلار و ارمنستان که یک دریاچه سوان دارد بالغ بر 30 میلیون دلار از این 1 میلیارد و 900 میلیون دلار واردات محصولات آبزی روسیه سهم دارند اما سهم ایران با این حجم از ظرفیتهای آبی در جنوب و شمال و پرورش ماهی حدود 2 میلیون دلار است. . در بخشهای دیگر مانند مصالح ساختمانی نیز وضعیت مشابهی داریم؛ در بخش پتروشیمی نیز تولیدکنندگان ایرانی کمترین حضور را در بازار روسیه دارند.
جلالیفر تصریح کرد: از طرف دیگر؛ رسوب بیش از حد رود ولگا برای این کار مانع است. رسوب این رود باعث کاهش سطح آب و گیر کردن کشتیها میشود. بنابراین کشتی مجبور میشود که نصف ظرفیت خود بار بزند که این کار برای کشتی صرفه اقتصادی ندارد بنابراین مجبور به افزایش کرایه حمل میشود. در این بخش باید دیپلماسی اقتصادی ورود کند و در مذاکرات با روسیه گفته شود که این مشکل مربوط به کشور روسیه است و باید آن را حل کند.ایلنا