به مناسبت 8 مارس روز جهانی زن
ویلی برانت صدر اعظم سابق کشور آلمان و برنده جایزه صلح نوبل گفته بود : مهمترین حادثه قرن بیستم نه انقلاب روسیه ؛ بلکه بهبود وضع زنان ( یعنی نیمی از ساکنین زمین ) است .
بیش از یک قرن از زمانی که ــ بدنبال مبارزه متحد زنان برای حقوق برابر با مردان ــ سازمان ملل با صدور قطعنامه ای هشتم مارس را بعنوان ” روز جهانی زن ” اعلام کرد ؛ میگذرد . اما علیرغم مبارزات مستمر زنان برای آزادی و برابری ؛ تبعیض و ستم علیه زنان در جهان بویژه در کشورهای اسلامی و بطور خاص در ایران ؛ همچنان ادامه دارد .
بلحاظ تاریخی تبعیض ؛ نابرابری ؛ خشونت و سرکوب زنان با شروع طبقات در جوامع شکل گرفت و تا قبل از آن زنان در همه امور ــ دوشادوش و مساوی با مردان ــ سهیم بوده و با مردان از حقوق برابر برخوردار بودند . یعنی با طبقاتی شدن جوامع ؛ تبعیض و نابرابری علیه زنان شروع و موازی با آن ؛ این وضعیت در مناسباتِ نرینه هایِ مرد سالار در خانه و جامعه تکوین یافت .
از آن تاریخ تا به امروز تبعیض و ستم علیه زنان در همه جوامع طبقاتی ادامه داشته و دارد . بنابراین تبعیض و نابرابری مقوله ای است استثماری ــ طبقاتی و ریشه در نقش نابرابر زن در امر تولید ــ تولید ارزش اضافه کمتر توسط زنان ــ دارد . بنابراین برای ریشه کنی این تبعیض و نابرابری در جامعه ؛ باید استثمار و مناسبات نابرابر اقتصادی ؛ ریشه کن شود .
اما در کشور ما ایران بخصوص بعد از پیروزی انقلاب 57 ؛ تبعیض و خشونت علیه زنان جایگاهی ساختاری در نظام دینیِ حاکم بر کشور و جامعه دینیِ مرد سالار دارد . یعنی تبعیض و نابرابری در حق زن با این نظام در هم آمیخته است و جزئی جدا نا شدنی از ساختار تیعیض آلود آن میباشد و ریشه در ذات قرون وسطائی این نظام دارد .
بهمین خاطر در حالیکه که کتب و نوشته های دینی آخوندها خوراک ذهنیِ مبتنی بر تبعیض و نابرابری زنان را برای مردم تهیه و به خورد جامعه میدهند ؛ در حالیکه مبنای نظام بر ” تصرف و مالکیت جنسی ” استوار است و در حالیکه خشونت و تجاوز علیه زنان جزئی از ارکان نظام است ؛ باید قابل انتظار باشد که سبعانه ترین خشونت ها ؛ تبعیض و بی عدالتی ؛ علیه زنان کشورمان را شاهد باشیم .
یعنی در جستجوی علت زن ستیزی و تبعیض علیه زنان در ایران ؛ علاوه بر اینکه باید به نقش مبنائی مناسبات نابرابر اقتصادی توجه داشت ؛ باید بپذیریم که تحقیر ؛ سرکوب و نابرابری در کانون تفکرات و ایدئولوژی مرتجعین حاکم قرار دارد . به بعضی از اظهار نظرها و جملات گهر بار !!! سران جمهوری اسلامی در رابطه با زن و حقوق زنان ؛ توجه کنید :
آیت الله روح الله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ( روزنامه رسالت 30 مهر 1376 ) : تساوی زن و مرد من جمیع الجهات پایمال کردن چند حکم ضروری اسلام و نفی برخی از احکام صریح قران است و تکلیف معتقدان به چنین مطلبی را اسلام تعیین کرده است . خمینی با این نظربه نه تنها بر دیدگاه نابرابر و تبعیض آلود خود تأکید کرده است بلکه معتقدان به این احکام قرون وسطائی را به سرکوب مخالفینِ تبعیض علیه زنان ؛ تحریک و تشویق نموده است .
خمینی در مخالفت با پیوستن ایران به پیمان بین المللی ” رفع انواع تبعیض علیه زنان ” معاهده ای که در سال 1981 در سازمان ملل تصویب شد ؛ گفت : هر چه موافق دین و قوانین اسلامی باشد؛ با کمال تواضع گردن می نهیم و با هر چه که مخالف دین و قرآن باشد …… ولو الزامات بین المللی باشد ؛ مخالفیم ( صحیفه نور جلد اول صفحه 17 ) . پیش از آن نیز شورای نگهبان ارتجاع پای بندی ایران به این معاهده که در مجلس رژیم به تصویب رسیده بود را ؛ وتو کرده بود .
قبل از خمینی در چند دهه پیش آیت الله مدرس ؛ آیت الله باصطلاح مترقی و منورالفکر آن زمان در پاسخ به نمایندگان روشنفکر مجلس در باره حق رأی زنان گفته بود : آخر ما هر چه تأمل می کنیم می بینیم خداوند قابلیت در زنها قرار نداده که لیاقت انتخاب کردن داشته باشند . عقول اینها استعداد ندارد و در حقیقت تحت قیمومیت قرار دارند . چطور ممکن است بآنها حق انتخاب کردن داده شود .
سید علی خامنه ای ( ولی فقیه کنونی ) 30 تیر 1376 : این مسئله که زنان باید در صحنه های اجتماعی بهمان تعداد و کمیتی که مردها هستند حضور داشته باشند نکته ایی منفی ؛ فکری ابتدائی ؛ بسیط و کودکانه است .
آخوند مشکینی رئیس قبلی مجلس خبرگان در تلویزیون رژیم 3 آبان 76 : مسئله تساوی حقوقی مرد و زن به معنائی که ذکر کرده اند ؛ ضد قرآن است و ضد دین است .
ملا حسنی نماینده ولی فقیه و امام جمعه سابق ارومیه ( دی ماه 1386 ) : من نمیدانم که چطور هنوز بعد از گذشت 28 سال از انقلاب اسلامی زنان بد حجاب زنده اند . این زنان که از رعایت حجاب اسلامی سر باز میزنند باید خودشان ؛ همسرانشان و پدران شان بمیرند .
آیت الله دزد ؛ فاسد و جنایتکار علم الهدی امام جمعه مشهد : ….. وقتی یک گناهکار بی حجاب که امنیت و عفت جامعه را تهدید و مقاومت می کند ؛ نیروی انتظامی باید وارد عرصه شود .
چنان که از گفته های سران رژیم مشاهده می شود حقوق برابر زن و رفع تبعیض و بی عدالتی علیه آنان ؛ با مبانی دینی آخوندها در تعارض است . بطوریکه میتوان با یقین گفت که رفتار رژیم و نیروهای سرکوبگر آن فراتر از رفتار شقاوت بار و حیوانی گروهی جنایتکار و یا مریضان روحی است و این رفتار از ساختار سیاسی و ایدئولوژیک نظام دینی سر چشمه میگیرد .
یعنی باید گفت رابطه زن و مرد در هسته و مرکز سیاستهای نظام دینی قرار دارد . باعتبار همین ساختار معیوب و ارتجاعی است که محدودیت ها علیه زنان تحت عناوین رعایت عفت عمومی ؛ مبارزه با بد حجابی ؛ سرکوب جنسیتی ؛ سیاست جدا سازی در دانشگاه ؛ محیط کار ؛ صف اتوبوس و ارزاق و سایر سرکوبها ؛ بجریان می افتد .
بنابراین وقتی که بنیان گذار و سردمداران اصلی نظام دینی چنین اعتقادات زن ستیزانه و ارتجاعی نسبت به زنان دارند ؛ وقتی بالاترین مهره های این نظام ؛ خود سر نخ اصلی تجاوز به حقوق زنان را در دست دارند ؛ وقتی تبعیض و نابرابری نسبت به زن در کانون تفکرِ ایدئولوژیکِ مرتجعین حاکم قرار دارد و …… ؛ طبیعی است که ظالمانه ترین و خشن ترین رفتارها ؛ تحقیرها و هتک حرمتها نسبت به زنان کشورمان را شاهد باشیم و شاهد تلاش رژیم در عقب راندن زنان ؛ از عرصه های زندگی اجتماعی باشیم . بخصوص که زنان دلیر کشور در اعتراض به این بی عدالتی ها به مبارزه برخاسته اند و عرصه را بر آخوندها تنگ کرده اند ــ گناه بزرگی که آخوندها بر آنان نمی بخشایند ــ .
علیرغم دیدگاههای عصر حجری آخوندها و نا باوری آنان به حقوق برابر زنان و تحقیر و سرکوب مداوم آنان ؛ آخوندهای حاکم در ” حزب جمهوری اسلامی ” با شیادی تمام در اردیبهشت 1358 روز تولد حضرت فاطمه را ” روز زن ” در ایران اعلام کردند .
این در حالی بود که نه حضرت فاطمه در دوران خود مقدار ناچیزی از درد و رنجی که امروزه بر زنان ایران وارد میشود را تحمل و تجربه کرده و نه حضرت فاطمه در گیر چنین مبارزه ای سترگ و قهرمانانه با حکام ظالم و ستمکار زمان خود بوده و نه چون شیر زنان میهن ما با شقاوت و سنگدلی آخوندهای قسی القلب زمان خود ــ تجاوز و توهین ؛ تحقیر و سرکوب ــ ؛ مواجه بوده است .
در حالی که در بسیاری از کشورهای پیشرفته و آزاد جهان ؛ رفتار خشونت آمیز حتی با حیوانات هم منع شده و مرتکبین این اعمال مجازات میشوند ؛ زنجیره خشونت دولتی و خانگی نسبت بزنان در شهرو روستا ؛ خانه و محل کار ؛ خیابان و کوچه و …. همه روزه در ایران قربانی میگیرد . در حالی که در این کشورها گرسنه نگهداشتن سگان خانگی و آسیب رساندن بآنان مجازات میشود ؛ در ایران هر روزه تعداد بیشتری از زنان و دختران نو جوان به خاطر گرسنگی و بی غذائی به تن فروشی اجباری روی می آورند .
بر همین اساس است که در گزارش یکی از نهادهای حقوق بشری آمده است . ” در ایران آمار مرگ و میر ناشی از خشونت های جنسی و جسمی زنان که عمدتا” از جانب مردان ؛ جامعه مردسالار و در اجرای احکام و قوانین ضد بشری حکومت دینی ؛ اتفاق می افتد از بیماریهای سعب العلاج ؛ تصادفات جاده ای و جنگ هم بیشتر است ” .
علیرغم حضور گسترده زنان در مبارزه با شاه و نقش غیر قابل انکار آنها در سرنگونی سلطنت پهلوی ؛ زنان با شگفتی شاهد آن بودند که نه تنها هیچ تغییر مؤثری به نفع آنان بوجود نمی آید بلکه همه روزه شاهد بودند که حقوق ؛ امتیازات و قوانین نیم بندی که در مبارزه طولانی با رژیم شاه کسب کرده و یا به تصویب رسانده بودند نیز باطل شده و به یغما میرود . و این بار ؛ سنگین ترین زنجیرها بنام دین و قانون بدست و پای آنان بسته میشود .
شدت تبعیض و بی حقوقی زنان در نظام جمهوری اسلامی بحدی گسترده است که صدای فائزه رفسنجانی دختر اکبر هاشمی رفسنجانی که از پایه گذاران جمهوری اسلامی بوده است نیز در آمده است . وی در مصاحبه خود با خبر گذاری الشرق الاوسط میگوید : وضعیت زنان در جامعه قبل از انقلاب بهتر از حالا بود . آنها در مجلس سنا حضور داشتند و حتی در کابینه هم وزیر زن داشتیم .
از فردای پیروزی انقلاب اسلامی و سلطه آخوندها بر کشور ؛ روز به روز سخت گیری و فشار بر زنان بیشتر شد و تبعیض و بی عدالتی علیه زنان وجه قانونی بخود گرفت .
ــ در هفتم اسفند 57 دفتر خمینی اعلام کرد ” قانون حمایت از خانواده ملغی میباشد ” ؛ این قانون در زمان شاه در سال 1346 در حمایت حقوق زنان در خانواده ؛ به تصویب رسیده بود .
ــ در هشتم اسفند 1357 ” قانون خدمات اجتماعی به زنان لغو گردید ” ؛ قانون فوق در زمان شاه و در سال 1347 تصویب شده بود .
ــ در 11 اسفند 57 ” زنان قاضی از قضاوت و حضور در قوه قضائیه محروم شدند ” زنان در زمان شاه از حق قضاوت و حق کار در ارگان قضائیه برخوردار بودند .
ــ ” قانون اجباری شدن حجاب “ ؛ مطابق تبصره ی ماده 638 قانون ” مجازات اسلامی ” ؛ زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از 10 روز تا دو ماه و یا 50 هزار ریال تا 500 هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد .
ــ در بهار سال 58 سن ازدواج برای دختران از 18 سال ــ در زمان شاه ــ به 13 سال تقلیل یافت و بدنبال آن تحصیل دختران ازدواج کرده در دبیرستان ها ممنوع شد .
ــ همچنین در بهار سال 1358 حق قضاوت از زنان سلب شد و زنان دیگر نمی توانستند در رشته حقوق قضائی تحصیل کنند .
ــ در سال 1361 بر اساس احکام اسلامی ؛ زنان از حق صیانت فرزندان خردسال خود پس از جدائی همسر محروم میشوند .
ــ در سال 1362 رسما” گشت های سرکوبگر پلیس برای مقابله با بد حجابی آغاز بکار کرد .
ــ در اصل 21 قانون اساسی آمده است : همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه ی حقوق انسانی ؛ سیاسی ؛ اقتصادی ؛ اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند . منظور از قید و شرط ” رعایت موازین اسلام ” ؛ قید و زنجیرهائی است که بعدا” در اثر احکام و قوانین فقه شیعه توسط آخوندها ؛ مراجع و آیت الله های تازه بقدرت رسیده ؛ بر دست و پای زنان ایران بسته شد .
همچنین منظور از قید و شرط ” رعایت موازین اسلام ” ؛ اجرای قوانین و مقرراتی مانند تعدد زوجات ــ امری که در قبل از انقلاب در عمل غیر قانونی بود ــ ؛ صیغه ــ یا فحشای رسمی و قانونی ــ ؛ حق طلاق یک جانبه توسط مردان ــ قبل از انقلاب قوانین طلاق بر اساس برابری زن و مرد تنظیم شده بود ــ ؛ حجاب ؛ قوانین ظالمانه و وحشیانه شلاق و سنگسار و …. میباشد ؛ که ریشه در دیدگاههای عصر حجری آخوندها دارد .
در سال 1371 گالیندوپل گزارشگر ویژه سازمان ملل از زندانهای ایران بازدید کرد ؛ وی در گزارش خود به نقل از ابوالفضل موسوی تبریزی دادستان کل نوشت : هر کس حجاب را نقض کند کافر است و جزای یک کافر در قوانین اسلام مرگ است .
و در آخر اینکه بر خلاف کشورهای دیگری که زنان در اثر مبارزه خود به حقوقی نائل شده اند ؛ در ایران زنان برای رهائی و برابری با مردان باید در دو سنگر مبارزه کنند . هم برای آزادی از تعدی و اجبارات نظام دینی و قوانین و احکام دینی ضد زن و هم با فرهنگ مرد سالارانه حاکم بر جامعه که در فرهنگ سنتی و آئینی ایرانیان ریشه دارد . بنابراین تنها در جامعه ای که بر آن مناسبات مدرن و قوانین زمینی و عرفی حاکم است می توان امیدوار بود که حقوق اجتماعی ؛ سیاسی ؛ اقتصادی زنان از لگد کوبی فرهنگ مرد سالارانه و احکام و قوانین دینیِ زن ستیزانه ؛ در امان بماند .
امّا هدف رژیم از تبعیض و نابرابری و خشونت علیه زنان چه میباشد ؟
هدف رژیم ؛ در یک کلام زنان باید فضای سیاسی کشور را به نفع مردان خالی کنند و از عرصه های اجتماعی و مبارزاتی بیرون رانده شوند . یعنی دست از مبارزه برای حقوق برابر با مردان و اعتراض به ستم و نابرابری بر دارند . این تبعیض و ستم بر زنان ؛ در آنان پتانسیلی ذخیره کرده است که می توان و باید گفت که ” سرنوشت زنان ” در این نظام ؛ قلب تپنده انقلابی است که به حکومت ظالمانه آخوندها پایان خواهد داد .
زنده یاد فروغ فرخزاد ــ بانوی ارجمند شعر ایران ــ معتقد بود که : تغییرات احتماعی ایران به مفاهیمی مانند مذهب ؛ اخلاقیات و عشق معنای تازه ای می بخشد . تحقق این نگاه ؛ در تقدیر زنان دلیر و شجاع میهن است و مطمئنا” زندان ؛ تحقیر و سرکوب نظامِ استبدادِ دینی علیه زنان از همدلی آنان با نگاه فروغ نخواهد کاست . امری که تنها در جدائی دین از دولت و استقرار یک حکومت ملی و دمکراتیک محقق میشود .
با یقین به روزی که چندان هم دور نیست ؛ زنان و دختران شجاع و دلیر ایران در مبارزه متحد با برادران خود ــ مردان و جوانان ایران ــ به عمر ننگین این رژیم پایان می بخشند و بر دوران نگارش قوانین ظالمانه ضد زن مبتنی بر احکام شریعت پایان میدهند و آنگاه با کسب جایگاه شایسته خود ؛ می توانند مانع تصویب قوانین ظالمانه و ضد زن شوند .
و با تبریک و تهنیت به مناسبت 8 مارس ” روز جهانی زن ” به همه زنان دنیا و بخصوص زنان و دختران عزیز و گرامی ایران ــ که سر انجام شیشه عمر این رژیم پلید ؛ با طلایه داری آنان بر زمین کوبیده خواهد شد ــ ؛ یقینا” شب سیاه آخوندها به پایان میرسد و صبح آزادی ؛ فرا میرسد .
05.03.2014 ( 14 اسفند 1392 )
