روزنامه ابتکار در مقاله ای نحوه قرار گرفتن مردم در فاز سرنگونی را بخوبی توضیح میدهد . تقریبا همه چیز اماده است و دیر یا زود بستگی به زمان، سرنگونی و انفجار پیش خواهد امد.
“تا همین امروز کرونا نشان داده است که کدام یک از حکومتها با استفاده از چه ابزاری توانستهاند آسیبهای وارده به جامعه را کاهش دهند؛ نیز عیان کرده است چه حکومتهایی توانایی مقابله، مبارزه یا مدیریت این میهمان ناخوانده را نداشتهاند.
یکی از اصلیترین موضوعات جامعه ایران در جریان بحران اپیدمی ویروس کرونا؛ «مسئله تابآوری» باشد. ارزیابیهای ابتدایی نشان میدهند شاید یکی از اصلیترین چالشهای فراروی حاکمیت در روزهای نهچندان دور آینده، مسئله تابآوری باشد.
به دیگر بیان، باید دید اقتصاد، فرهنگ عمومی، ظرفیت خانوادگی، تعاملات اجتماعی و ساختار ارتباطی در جامعه ایران تا چه زمان دیگری امکان و فرصت رویارویی با ویروس کرونا را دارد. برای بررسی این میزان تابآوری باید «تبار» جامعه ایران در مواجهه با این ویروس را مورد مطالعه قرار داد.
در جامعهای که طی چند ماه منتهی به شیوع ویروس کرونا با انواع و اقسام چالشها روبهرو بوده است، به طور طبیعی امکان و فرصت بازیابی خود را از کف داده است. از ماجراهای آبان ۹۸، افزایش ۳۰۰ درصدی بهای بنزین و اصابت موشک به هواپیمای حامل ۱۷۶ مسافر به واسطه یک خطای انسانی سترگ، چندی نگذشته بود که جامعه با شوک شیوع کرونا مواجه شد. تاسفبار اینکه بزرگترین بنگاه تبلیغاتی صوتی و تصویری کشور (صداوسیما) هم در روبهرو شدن با شیوع این ویروس به بدترین شکل ممکن عمل کرد. صداوسیما تنها چند روز پس از تمسخر شیوع این ویروس در شهر قم به واسطه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، به یکباره از ورود آن به کشور و فراگیری در بسیاری از استانها خبر داد.
به دیگر بیان، مجموعه تبلیغاتی حاکمیت نیز نتوانست از همان ابتدای امر شرایط را به سمت آرامش و انتقال صحیح اخبار ـ دستِکم در ذهن مردم ـ هدایت کند.
تفاوت و اختلافنظرهای حاد در نوع فاصلهگذاری اجتماعی، عدم وجود راهبردهای کلان ملی قابل اجرا در کشور و ارائه دیدگاههای متفاوت و حتی متعارض، همه و همه دست به دست هم داده است، تا ناظران نسبت به تابآوری جامعه ایران در عرصههای مختلف نگران باشند.
آنچه بیش از هر چیز در روزهای اخیر نمود داشته، آستانه این تابآوری در عرصه اقتصاد و به ویژه اقتصاد خرد است. به نظر میرسد اقتصاد در بخش کسب و کارهای خرد و متوسط نخستین مجموعههایی باشند که نسبت به شرایط موجود واکنش نشان دهند.
در پایان بر مسئولان امر در نهادهای بالادستی و راس هرم قدرت است که تمام امکانات و ظرفیت موجود در کشور ـ اعم از بالقوه و بالفعل ـ را با هدف افزایش میزان تابآوری جامعه ایران به کار ببندند.”