عفو بین‌الملل: نامه کارشناسان سازمان ملل به رژیم ایران درباره اعدام‌های ۶۷ یک نقطه‌عطف است

عفو بین‌الملل چهارشنبه ۱۹ آذرماه طی بیانیه‌یی هشدار گروهی از کارشناسان حقوق‌بشر سازمان ملل به رژیم ایران در مورد تخلفات حقوق‌بشری پیشین و ادامه‌دار این کشور در مورد پرونده کشتار زندانیان در تابستان ۱۳۶۷ را «اقدامی بی‌سابقه» و «نقطه عطفی» در سه دهه مبارزه برای پایان دادن به «این جنایات» خوانده است.

در تابستان سال۱۳۶۷، هزاران مخالف و سیاسی زندانی در سراسر ایران «مورد ناپدیدسازی قهری» قرار گرفته و سپس به‌نحو فراقضایی و مخفیانه اعدام شدند.

سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه خود تصریح کرده است: «گروهی از کارشناسان حقوق‌بشر سازمان ملل در اقدامی بی‌سابقه به رژیم ایران هشدار داده‌ا‌ند که تخلفات حقوق‌بشری پیشین و ادامه‌دار این کشور در مورد پرونده کشتار زندانیان در تابستان ۱۳۶۷ می‌تواند جنایت علیه بشریت محسوب شود و اگر این تخلفات ادامه یابد، تقاضای تحقیقات بین‌المللی خواهند کرد».

عفو بین‌الملل همچنین گفته است در آستانه روز جهانی حقوق‌بشر از این اقدام مهم کارشناسان حقوق‌بشر سازمان ملل در راستای دادخواهی استقبال می‌کند.

دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان عفو بین‌الملل، در این زمینه گفته است: «نامه کارشناسان حقوق‌بشری سازمان ملل متحد به مقام‌های رژیم ایران در مورد کشتار ۶۷، تحولی بزرگ و نقطه عطفی در سه دهه مبارزه برای پایان دادن به این جنایات و دستیابی به حقیقت، عدالت و اقدامات جبرانی به‌شمار می‌آید».

این مقام عفو بین‌الملل اضافه کرده است: «کارشناسان ارشد حقوق‌بشر سازمان ملل متحد، هر چند دیر، اما اکنون پیامی صریح به مقام‌های رژیم ایران و جامعه جهانی ارسال کرده‌اند: ناپدیدساز‌ی‌های قهری مجرمانه‌ای که از زمان اعدام‌های مخفیانه و فراقضایی تابستان سال۶۷ تا به امروز ادامه داشته است بیش از این نباید بدون رسیدگی و مجازات باقی بمانند.»

مقام‌های رژیم ایران به ندرت درباره اعدام دسته‌جمعی زندانیان در تابستان سال۶۷ سخن گفته‌اند و هم‌چنین محل دفن این زندانیان نیز هیچگاه به‌صورت رسمی اعلام نشده است.

در همین حال برخی از نهادهای مدافع حقوق‌بشر مکانهایی را در ایران شناسایی کرده که احتمال دارد این قربانیان در آنها دفن شده باشند.

عفو بین‌الملل در این زمینه می‌گوید، مقا‌م‌های ایرانی در بیش از ۳۰سال گذشته، چگونگی این اعدامها و محل دفن کشته‌شدگان را به‌نحوی نظام‌مند و برنامه‌ریزی شده پنهان ساخته و در نتیجه مرتکب جرم ناپدیدسازی قهری علیه قربانیان که شامل کشته‌شدگان و خانواده آنان می‌شود، شد‌ه‌اند».