گفتمش دردت زچيست!
شكوه و ناله ات ا ز براي كيست!
صورت استخوانيت، چين و چروك صورتت گواه چيست!؟
÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷
درد من درد توست، شايد نمي داني!
شكوه و ناله ام، ناله خلق اسيرم هست!
چهره در هم شكسته ام گواه شكنجه هاست،
براي تو و آنهايي كه شايد نمي شناسند.
اما،
تا درد من از آن تو نباشد، تا دلم براي تو نسوزد.
نمي فهمي من چه مي گويم، چه فكر مي كنم.
÷÷÷÷÷÷÷÷
پس بيا تا ما شويم، زير اين آسمان كبود.
يكدل و يك زبان شويم.
فرياد او و ما شويم.
تادردمشتركمان آواز هر شهر و دياري بشود.
با فريادمان، با صدايمان در هر كوي و برزني
مرگ بر اصل ولايت فقيه را آنقدر داد بزنيم
تا، كاخهاي پليديان زمان روي سرشان آوار شود
تا دار و زنجير بر پاي زنداني پاره شود
تا رژيم نابكار سرنگون شود
آنوقت آزادي ها براي همه
بدون چشمداشت يكسان است،
هر كس هر قدر دوست دارد.
در زير آسمان آبي پرواز كند،
رها، به هر جا، ديگر ُغل و زنجير نيست.
ببين، خورشيد هم بهتر از قبل،
گرد طلا‌يش را همه جا مي پاشاند.
محمود نیشابوری
20 مای 2018
