محمود نیشابوری: بياد، منصور قدر خواه

ghadarkhah«بنظر من تاريخ تولد و مرگ يك انسان، همه زندگي او را تشكيل نميدهد. آنچه زندگي يك مرد را از لحظه آغاز، از روز تولد تا لحظه مرگ ميسازد، شخصيت، روحيه جوانمردي، صفا، انسانيت و اخلاقيات اوست … »

                        «غلامرضا تختي، پهلوان پهلوانان»

به آنكه :

آسمان را آبي و خاك را سبز ميخواست و در اين راه با شور و مقاومت زياد الوصفش در عرصه

هنر انقلاب و ايستادگي در برابر اهريمنان زمان و پرداخت بهاء تا آخرين لحظه را پذيرا شد.

نگاهش ژرف و عميق از همه افقهاي سياه تيرگيها و رنگارنگ به خورشيد رهايي راه يافت . صحبتهايش بي آلايش، همانند شبنم هاي بهاري بر گلبرگهاي گلگون و قرمز گل سرخ به زلالي اشك چشم بود .

آرزويش، آزادي و رهايي خلق ستمديده ايران، صلح و صفا و برابري بود.

قلبش به وسعت هزار اشرف، طپش قلبش نور آزادي را در دنياي هنر، نويد ميداد

بلي، به ظاهر منصور عزيز در ميان ما نيست، ولي راه و روش، استواريش در قلوب انسانهاي تشنه آزادي تا ابد زنده و جاودان است .

به حتم و يقين، ضربان قلب تاريخ گواه حقانيت راه و روش، مردم داري،وطنپرستي، اشرفي بودنش، زيستنش، انتخاب اصلحش خواهد بود

يادش گرامي و راهش پر رهرو باد

محمود نیشابوری