در پی افشاگری رییس و اعضای دولت جدید از فساد گُسترده اقتصادی در دولت پیشین، باند ولی فقیه به ضد حمله روی آورده است. نمایش رُسوایی باری که روز چهارشنبه در مجلس مُلاها روی صحنه رفت، جلوه دیگری از این کشاکش است.
در حالی که براساس یک برنامه از پیش اعلام شده، وزیر دادگستری می بایست به سووالات شُماری از نمایندگان اُصولگرای مجلس در مورد هُویت و نقش پایوران ارشد حُکومتی در فساد اقتصادی پاسُخ می داد، آقای علی لاریجانی و دوستان، با یک تغییر برنامه ناگهانی از فراز سر مجلس فرمایشی، وزیر مربوطه را از تیررس خارج و یک مقام قضایی را جایگُزین وی کردند.
بنابراین، نمایندگان مجلس مُلاها، به جای توجیهات و دروغهای احتمالی حُجت الاسلام پورمُحمدی در باره “یقه سفیدها”ی “خودی”، به صورت اجباری شنونده داستان سرایی حُجت الاسلام مُحسنی اژه ای شدند که قصه راهزنی 3 هزار میلیارد تومانی را از ابتدا تا به کُنون برای آنها دوباره تعریف کرد. البته او با کمی ناشیگری، موضوع تبریه یا عدم تعقیب “مُتهمان سرشناس” را نیز به میان آورد و یک بار بیشتر زیر مُشارکت فعال دستگاه قضایی در فساد حُکومتی خط تاکید کشید.
سود تغییر بازیگران نقش اول نمایش به جیب دولت می ریزد و این همان هدفی است که فرادستان مجلس تعقیب می کردند. از پیش روشن بود که پُرسش از وزیر دادگُستری، شُروع یک سریال ادامه دار و پُر هیاهو با سوژه دانه دُرُشتهای رُقبا است که با قانع نشدن نمایندگان سووال کننده آغاز و با تهدید به استیضاح و چانه زنی گرد آن پی گرفته می شود.
اگر چه حُجت الاسلام اژه ای به خوبی توجیه شده بود که ضررهای کشاندن بازی به میدان وزارت دادگُستری در انتها می تواند دامن قُوه قضاییه را هم بگیرد، با این حال نتوانست این فُرصت را بی استفاده بگذارد و اشاره نکند: “فردی که از دولت رانت 650 میلیون یورویی گرفته، هزار میلیارد بدهی بانکی دارد.”
یک علت جانبی شدت گرفتن ترافیک در میدان درگیری فساد اقتصادی، تنگنایی است که باند ولی فقیه پس از برجسته شدن منافع سرشاری که از جنجال هسته ای نصیب خود کرده، در آن بسر می برد.
پدرخوانده های دولت نظامی – امنیتی به سختی تلاش می کنند با نشاندن خود در راس نهضت دُزدگیری، بر شراکت و مسوولیت خویش در چپاول بی رحمانه دارایی و ثروتهای همگانی سایه بیاندازند. از سوی دیگر آنها برای جلوگیری رُقبا از بهره گیری سیاسی از تبهکاریهای اقتصادی خود و نیز به سُکوت کشاندن آنان، به گونه مُتقابل پرده پستوی تجارتخانه حریف را بالا می زنند و بخش دیگری از “اسرار نظام” را به کوچه می ریزند.
با این حال بازنده این رقابت باند ولی فقیه و زیرمجموعه های آن است، نه فقط به این دلیل که آنها سهم بیشتری از بام قُدرت داشته اند، بسا از آن رو که از این زاویه بیش از هر نُقطه دیگر گندیده و آسیب پذیرند.
منصور امان
جمعه 2 خرداد 1393
