روز گذشته بعد از دو سال شورای شهر تهران توانست یک لیست بسیار کوچکی از اموال شهرداری تهران که در دست نهادها و سپاه و افراد مخصوص است را منتشر کند. امروز روزنامه افتاب یزد طی یک مقاله ای به نقش فرمالیستی و نمایشی شوراهای شهر اشاره کرده است و مینویسد:
“درحالی که در سال پایانی شوراهای شهر قرار داریم، درباره اینکه چرا اصلاحطلبان به رغم پیروزی صد درصدی در انتخابات شورای شهر تهران نتوانستهاند انتظارات را آن طور که باید و شاید برآورده کنند دلایل مختلفی را باید ذیل یک عامل اصلی مورد توجه قرار داد. در واقع در مسیر حرکت نهادهایی چون شورای شهر یا حتی مجلس ترمزهایی وجود دارد که رویت نمیشود اما در نتیجه اثرگذار است.
این موانع در واقع تنها به بخشهای کلان مربوط نیست بلکه ردپای آن را در زیربخشهای جزئی شهرداری از نهادهای فرهنگی تا آموزشی و خدماتی میتوان دید. به عبارت بهتر سوزن بانهایی در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حضور دارند که مسیر را آنها تعیین میکنند. بنابراین صرف اینکه اصلاحطلبان به شورای شهر و شهرداری تهران رسیدهاند به معنی این نیست که سیاستگذاری نیز به آنها واگذار شده است. ساده انگارانه است که تصور کنیم حال که ۲۱ نفر اصلاحطلب وارد شورای شهر تهران شدهاند این اجازه را خواهند داشت که امور سیاستگذاری و اجرایی در پایتخت را به طور کامل در اختیار بگیرند! در واقع شاهد هستیم حتی در موضوعات کم اهمیت نیز موانعی برسر راه شهرداری و شورای شهر ایجاد میشود که طبیعتا شورا را از پیگیری خواستههای کلان یا اصلاحاتی اساسی باز خواهد داشت.”
در ادامه این مقاله امده است: ” انتصابهای ردههای میانی نیز نیازمند تاییدیههای ویژه است، خود امری مهم است. واقعیت این است که جریانهایی در شهرداری سالها است که حضوری پرنفوذ دارند و اجازه نمیدهند که خواستههای اعضای شورای شهر از یک سطحی بیشتر در موضوعات مدیریت پایتخت نفوذ کند.”