پای درد دل‌های نماینده ۴۰۰ کارگر بیکار قروه

 احمد امینی، نماینده کارگران بیکارشده فولاد زاگرس در قروه کردستان است؛ مجموعه‌ای با ۴۰۰ کارگر که حالا نزدیک به ۵ سال از زمان انحلال آن می‌گذرد.

او می‌گوید: پنج سال است منتظر به‌ سرانجام رسیدن وعده‌هاییم، اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است؛ با انحلال کارخانه، ۴۰۰ خانواده کارگری را بیکار و آواره کردند و آنچه به عنوان «زنجیره فولاد کردستان» وعده داده بودند، بعد از گذشت نزدیک به هفت ماه، هنوز در نقطه صفر است!

شرکت فولاد زاگرس به موجب مجمع فوق‌العاده‌ای که در اسفند ماه ۹۲ توسط سهامداران عمده این شرکت شامل صندوق بازنشستگی کشوری، صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد و سازمان تامین اجتماعی برگزار شد، منحل اعلام شد. بعد از این انحلال، چهار صد کارگرِ فنی و متخصص این کارخانه قدیمی، همگی بیکار شدند؛ امید خیلی از خانواده‌ها در قروه به همین کارخانه بود؛ امید خیلی‌ها با این انحلال ناامید شد.

دی ماه ۹۵ خبر تصویبِ ایجاد زنجیره فولاد در کردستان و در شهرستان قروه، به تصویب رسید.  اواخر تیرماه سال جاری، انتظار به سرآمد و زمان کلنگ‌زنی رسید؛ در روزهای پایانیِ اولین فصل از تابستان ۹۷، کلنگ کارخانه جدید فولاد با حضور وزیر صنعت و معدن بر زمین خورد؛ این کارخانه قرار بود در زمینی به مساحت ۳۳۰ هکتار مابین قروه و دهگلان، احداث شود.

ااو می‌گوید: نزدیک به هفت ماه ازکلنگ‌زنی زنجیره فولاد در قروه توسط وزیر صنعت و معدن می‌گذرد؛ کلنگ‌زنی‌ای که قرار بود سه هزار شغل مستقیم و دو برابر آن شغل غیرمستقیم ایجاد کند، هم‌اکنون حتی یک نگهبان هم ندارد!

او ادامه می‌دهد: «کلنگ‌زنی و احداث» فقط عوامفریبی است….

رئیس سازمان صنعت و معدن در ارتباط با نگرانی کارگران بیکار شده فولاد زاگرس گفت: از نظر قانونی هیچ تعهدی الزام‌آوری برای جذب این کارگران وجود ندارد. این ۴۰۰ نفر با مجموعه‌ای همکاری می‌کردند که مجموعه تعطیل شده و آن‌ها تسویه حساب کرده‌اند؛ لذا تعهدی برای استخدام مجدد آن‌ها نیست. البته استفاده از تجربه آن‌ها می‌تواند مفید باشد.

حالا که شش ماه گذشته، مشخص می‌شود که آن کلنگی که به زمین خورد هم، قصدش ایجاد زنجیره نبوده؛ حداقل الان نبوده؛ فقط افتتاح و احداثی بوده برای جلوه‌فروشی مقابل عکاسان؛ مثل هزاران کلنگ‌زدن یا قیچی کردن دیگر که یا به نتیجه نمی‌رسد یا خیلی دیر و دور به نتیجه می‌رسد.

امینی ادامه می‌دهد: اما حالا ملتفت شدیم که قصدشان احداث یک مجموعه جدید هم نبوده؛ فقط خواسته‌اند فیگور تبلیغاتی بگیرند که داریم در منطقه اشتغال‌زایی می‌کنیم! می‌خواستند به همه ثابت کنند که به فکر حل معضل بیکاری مردم به خصوص در مناطق مرزی هستند!

وی  می‌گوید: واقعاً قصدشان از کلنگ‌زنیِ «زنجیره فولاد» عوامفریبی بود؛ اگر دغدغه اشتغال داشتند چهارصد را کارگر با بیش از دوازده سال سابقه کار، بیکار نمی‌کرد؛ اکنون پنج سال از تعطیلی آن کارخانه می‌گذرد؛ از تعطیلی فولاد زاگرس در قروه….. ایلنا