شرکت‌های بزرگ فناوری آمریکایی از جمله گوگل کاربران رژیم ایران را تحت نظر دارند و در صورت تخلف انها از شرایط بین المللی دست به حذف انها میزنند و این کار هم خشم اخوندها را برافروخته است و خبر ندارند که دوران مماشات با انها رو به اتمام است.
در یک اقدام جدید، گوگل برای عدم دسترسی کاربران رژیم یک اپلیکیشن روبیکا و موتور جستجوی ذره بین را از بازار اپلیکیشن‌های گوگل (گوگل پلی) حذف کرده است.
این اقدام گوگل بدلیل سواستفاده و کپی رایت در اپلیکیشن روبیکا اتفاق افتاده است و به این دلیل بابت نقض قوانین کپی رایت توسط این برنامه تخلفهای انها به ثبت رسیده است.
رژیم که بسیار سوخته است با گستاخی هر چه تمام تر توسط کاربران اجیر شده خودش نوشته است: «حتی اگر تخلفی در روبیکا صورت گرفته، مربوط به رسیدگی در مراجع داخلی است و ارتباطی با گوگل ندارد که بخواهد بدون اعلام قبلی، این اپ را از گوگل پلی حذف کند. کما اینکه روال معمول نیز این است که این سرویس دهنده، اپلیکیشن‌های دارای بیش از ۱۰ هزار فالوئر را بدون مکاتبه و نامه نگاری قبلی از گوگل پلی حذف نمی‌کند اما در مورد روبیکا که گفته می‌شود ۳۰ میلیون کاربر دارد سیاست دیگری را پیش گرفته و به راحتی و بدون طی روال قانونی، اقدام به حذف این برنامه ایرانی می‌کند.»
یکبار دیگر نیز در سال ۹۶ بعد از اپل، گوگل نیز حذف اپلیکیشن‌های رژیم را از گوگل پلی آغاز کرد؛ در آن زمان به دلیل تحریم‌های ایالت متحده تعدادی از اپلیکیشن‌های رژیم در ایران از بازار گوگل حذف شدند.
حذف پیام رسان های رژیم مانند تلگرام طلایی و هاتگرام از گوشی‌های کاربران نیز از دیگر اقدامات گوگل است که در سال ۹۸ و بدلیل ناامن بودن این اپلیکیشن‌ها و عدم امنیت اطلاعات کاربران صورت گرفت.
فروردین ماه امسال نیز ارائه برخی سرویس‌های گوگل برای مزدوران رژیم از سوی این سرویس دهنده متوقف شد؛ گوگل IP کاربران ایرانی که از VPN برای دسترسی به سرویس‌هایی مانند یوتیوب، ویز ، اسپاتیفای و گوگل آنالیتیکس استفاده می‌کردند را شناسایی و دسترسی آنها را قطع کرد.
به نوشته مهر، در حال حاضر در حوزه سیستم‌عامل ۶۳ درصد، در حوزه تبلیغات کسب و کار ۶۳ درصد و در حوزه آمار تحلیلی ۳۸ درصد از خدمات گوگل در دسترس رژیم مایران قرار ندارد.
بررسی کارشناسان نیز نشان می‌دهد که کاربران رژیم ایران در بیش از ۹۹ درصد خدمات پایه کاربردی به API گوگل وابستگی دارند و حذف اپلیکیشن‌های ایرانی و محدودیت دسترسی به آنها زنگ خطری برای کسب و کارهای ایرانی و از کار انداختن توسعه فناوری‌های فضای مجازی محسوب می‌شود که باید برای آن فکری کرد.
