درصورتی که ایران، همکاری لازم را با صندوق بین‌المللی پول از بُعد فراهم ساختن شرایط عمومی اقتصادی نداشته باشد، امکان دریافت این تسهیلات وجود نخواهد داشت.
به نوشته عصرایران، نظر یک کارشناس بانکی رژیم را در مورد درخواست رژیم به صندوق بین المللی پول : “رییس کل بانک مرکزی ایران در تاریخ 16 اسفندماه 1398 (6 مارس 2020) درخواست رسمی خود را برای بهره‌مندی ایران از سازوکار تأمین مالی سریع (RFI) به میزان 5 میلیارد دلار به مدیر عامل صندوق بین‌المللی پول تسلیم کرده است.
ظریف نیز در حساب کاربری توییتر خود، لیست مایحتاج ضروری بهداشتی کشور را به صورت عمومی اعلام عمومی کرده است.
سازوکار تأمین مالی سریع (RFI) مشابه تسهیلات اعتباری سریع (RCF) است. با این تفاوت که تسهیلات اعتباری سریع (RCF) صرفاً برای کشورهای عضو واجد شرایط قابل استفاده است درحالی که سازوکار تأمین مالی سریع (RFI) برای همه اعضا طراحی شده که حتی در شرایطی که امکان ارائۀ یک برنامۀ اقتصادی کامل وجود نداشته باشد نیز قابل استفاده خواهد بود.
بر اساس دستورالعمل صندوق بین‌المللی پول، کشوری که درخواست استفاده از سازوکار تأمین مالی سریع (RFI) را دارد، بایستی حداکثر همکاری لازم را با صندوق جهت حل و فصل مسائل و مشکلات پرداخت وام داشته باشد.
محاسبۀ سهمیۀ هر کشور بر اساس چهار شاخص اساسی سنجیده می‌شود که هرکدام وزن متفاوتی دارد و اثرگذارترین آن‌ها «میزان تولید ناخالص داخلی» آن کشور است.
بدین ترتیب با نظر گرفتن میزان قابل استفاده آن در طول یک سال و در قالب سازوکار تأمین مالی سریع در خوش‌بینانه‌ترین حالت 2.1 میلیارد خواهد بود؛ رقمی کمتر از 3 میلیارد دلار.
این محدودیت را باید درکنار شرایط عمومی دریافت این تسهیلات قرار داد که بیان می‌کند «درصورتی که ایران، همکاری لازم را با صندوق بین‌المللی پول از بُعد فراهم ساختن شرایط عمومی اقتصادی نداشته باشد، امکان دریافت این تسهیلات وجود نخواهد داشت».
شرایطی که بسته به مورد توسط صندوق قابل تغییر است. از این رو به نظر می‌رسد عدم تصمیم‌گیری در مورد FATF ممکن است بر اجرای این تصمیم سایه بیندازد.”
