بعد از برملا شدن ملاقات ظریف با نماینده کنگره سنا و خوردن شام اسلامی با یکدیگر مطبوعات اخوندی که سعی در مخفی کردن این ارتباط داشتند بعد از چندین روز مجبور شده اند که دوباره به این داستان بپردازند. در همین زمینه روزنامه شرق مینویسد: به نظر می‌رسد ظریف و فاینستاین از سال‌ها پیش با هم ارتباط داشته‌اند. «تریتا پارسی» بنیانگذار «شورای ملی ایرانیان آمریکا» (از سازمان‌های حامی نزدیکی روابط میان تهران و واشینگتن) و فردی که به گفته خودش، در روند مذاکرات هسته‌ای مستقیماً حضور داشته است، در کتاب خود تحت عنوان «از دست دادن یک دشمن» درباره روابط ظریف و فاینستاین صحبت کرده است.
اکنون دیگر در این‌که دیدار این دو صورت گرفته است شکی در ان نیست.
چون «علی‌رضا میریوسفی» سخنگوی دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل نیز پس از گزارش پولیتیکو، با انتشار یک توئیت این دیدار را تصدیق کرد: «این دیدار در راستای رویه عادی دیدار نماینده ایران با اعضای کنگره صورت گرفته است»
با این وجود، بیانیه آقای میریوسفی که به نظر می‌رسد برای رفع ابهام صادر شده باشد، اتفاقاً سؤالات بیش‌تری را، هم درباره تماس تلفنی احتمالی و هم درباره دیدار ظریف و فاینستاین به صرف شام به وجود آورده است. ماهیت این ارتباط به خودی خود جای شک و تردید دارد و باید دید تماس تلفنی احتمالی و دیدار ظریف با خانم سناتور با چه اهدافی و بر مبنای کدام سیاست دولت روحانی صورت گرفته است.
اما درباره دیدار این دو با یکدیگر باید سؤال کرد: اولاً میریوسفی چگونه از وزیر خارجه کشورمان تحت عنوان «نماینده ایران» یاد می‌کند، در حالی که ظریف سال‌هاست دیگر نماینده ایران در سازمان ملل نیست؟
دوماً به فرض این‌که منظور میریوسفی از نماینده ایران مثلاً همان وزیر خارجه است، طبق کدام تعریف، دیدار و صرف شام توسط وزیر خارجه جمهوری اسلامی با یک نماینده زن یهودی مجلس سنای آمریکا یک اقدام «عادی» تلقی می‌شود؟
سوماً اگر چنین دیداری عادی است، پس چرا شفاف‌سازی نمی‌فرمایند که این دیدارهای عادی سالی چند بار انجام می‌شود و موضوع گفت‌وگو در آن‌ها چیست؟
