مختصری درباره ” پیمان نوین” آقای رضا پهلوی و در پاسخ به پاره ای ساده انگاری ها من قبول دارم که رضا پهلوی در میان مردم ایران هواخواه دارد. بگوییم ندارد، حقیقت را می پوشانیم. به کمیت و کیفیت هواخواهانش کاری ندارم. اما به هر حال چشم به دهان اوادامه
ای بهترین رفیقم،ای مهربان‌ترین یار گسترده سایه خورشید، خوابی هنوز ای دوست؟ از چشم پر خمارت، یک لحظه پرده بَر‌دار! ای مانده دور از من، در ورطه های ظلمت گامی بسوی من نِه، آغوش مهر بگشا دستانِ خواهشم را ، در دست خویش بفشار! ای بهترین رفیقم، ایادامه
شاید برای رادیو بی بی سی به روالی معمول تبدیل شده که هر از چندگاهی و یا به مناسبتهای مختلف به مدد مردگان تاریخ بشتابد. امتداد همین روال را اخیرا در دو گزارش “محرمانه” این رسانها در ضدیت با مجاهدین خلق شاهد بودیم.(1) بی بی سی در رابطه با چهلمینادامه
بمناسبت اعدام قهرمان قیام نوید افکاری جدید ترانه دریاچه خون ترانه سرا: حمید نصیری آهنگ و تنظیم: محمد شمس خواننده: مسعود درویش ترانه دریاچه خون، 21سال پیش برای یاد بود جاودانه فروغهای قتل عام شده در سال 67 سروده شد. اما، از آن زمان تاکنون ارابه مرگ ولی فقیه ارتجاعادامه
حمید نصیری طناب دار نبود، مدال افتخارش بود که برگردنش آویخته شد. مدالی که بام جهان به افتخارش فرو ریخت و به زیر گام استوارش در آمد. مگر خودش در واپسین لحظات در مانیفست کوتاه زندگی اش نگفت و ننوشت که: «… امروز خوشحالم، چون همان چرخ روزگار، باز همادامه
برای میلاد سازمان مجاهدین خلق گوهر همیشه تابان خلق قهرمان ایران حمید نصیری گوهرِ رعنا شب آمد و شب ماند زمانٍ مغموم تعريف دلتنگي بلند بود و تنهايي و نان شب، مرهون افتخار بندگي اجباري. دردا ! كه سكوت مزمن موروثي شرمي بر نمي‌انگيخت و شگفتا! در هراس ازادامه
هم بکوبم دَرِ بهشتِ خدا هم نهم پا به جَنّتِ شدّاد رفتگان را که برده ام از یاد ماندگان را چرا دهم بر باد؟ میکنم تُرش با یکی غوره کشمشی سازدم ز غم آزاد پیشه ام گشته این زمانه سکوت پیش ظالم نمی زنم فریاد سرادامه
