نقش بی بدیل زنان و بخصوص مادران در جنبشهای رهایی بخش دراقصاء نقاط جهان ستودنی است.داد خواهی مادران شهیدان وقربانیان درریژیم های توتالیترومستبد درامریکای لاتین فقط یک نمونه است. درتاریخ مبارزات رهایی بخش مردم ما ازمشروطیت گرفته تا جنبش ملی شدن نفت وتا انقلاب ضد سلطنتی، نقش زنان و مادران تعیین کننده وتاثیرگذار بوده و برتارک تاریخ این میهن خواهند درخشید.
پس از انقلاب ضد سلطنتی وغصب حاکمیت مردم ایران توسط خمینی دجال، نقش زنان ومادران چشم گیرترازهرزمان به نمایش درآمد.
مادران خاوران، مادران پارک لاله و…را تاریخ و مردم ایران برای همیشه بخاطرخواهند سپرد. مادرانی که خود شکنجه و اعدام شدند. مادرانی که درفراق فرزندان دق کردند. مادرانی که تا آخرین نفس،نفس زنان پیام رسان خون فرزندان خویش برسرهرکوی برزنی شدند.
بهانه نوشتن این سطوربگوش دل شنیدن فریاد ازاعماق برخاسته زنی درد مند است که برای نجات دخترش ریحانه آرام وقرارندارد.
آتش سوزان نکند با سپند آنچه کند درد دل دردمند.
بخاطراختصاردرنوشتار، ازمادران قیام 88 شروع میکنم. مادرانی که به هردلیلی نامشان بیشتربرسرزبانهاست. مادرانی که فریاد زدند، نوشتند وخواستند که دیگران بدانند بر آنها چه گذشته است.
ندا آقا سلطان دخترجوانی که درتظاهرات سال 88 ، حرامیان خامنه ای تیر برقلبش زدند. خبرگزاریها نوشتند انعکاس خبرشهادت ندا جهانی را تکان داد.سرعت ووسعت پخش سریع وقوع حادثه را با خبرفرود آمدن انسان به کره ماه مقایسه کردند.
دستگاه اطلاعاتی رژیم سراسیمه وهراسان دست بکارشد تا برای جلوگیری ازتاثیرگذاری خون ندا ونداها، سناریوها نوشته،سریالها ساخته وافتضاح بالا بیاورد!
خانواده ندا وبخصوص مادرش اما، هرگز تسلیم نشدند!
مادر ندا درهرفرصتی که دست داد، ندا سرداد:
“مهم این است که مردم ایران و مردم جهان میدانند قضیه چیست و چه اتفاقی افتاده. حال اینها هر چه میخواهند بگویند.من همیشه قدردان محبت های همه مردم هستم؛مهم این است که بعد دو سال مردم همچنان می آیند و دلگرمی میدهند.
… خودشان کشتند. حالا هم جلوی سفارت انگلیس سیاه بازی راه انداخته اند.”
فرزاد کمانگرمعلم زحمتکش وهموطن کردستانی دلیررا به جرم دوست داشتن کودکان این مرز و بوم به تیرک داربستند.
فراخوان مادر فرزاد کمانگرتکاندهنده است:
“من با این تن مریضم، با این روح بیمار و زخم دیده ام از تمام مادرانی که فرزندانشان بازداشت، زندان و یا اعدام شده، تقاضا دارم همه باهم مقابل زندان، دادگاه و دیگر نهاد های دولتی کفن بپوشیم و اعتصاب کنیم. حاضرم مقابل گلوله هایشان بایستم و کشته شوم. خون ما از خون دانشجویانی که در خیابانهای تهران کشته شدند رنگین تر نیست.”
ستاربهشتی کارگرجوشکار 32 ساله به اتهام داشتن وبلاگ وافشای جنایات رژیم درحق مردم ایران توسط حاکمان جبارتهران دستگیر و زیرشکنجه دژخیمان به شهادت رسید. به سراغ مادرش رفتند تا اورا تهدید وتطمیع کرده وصدایش را خاموش سازند. گوهرعشقی مادرکهنسال ستارهرگز تسلیم نشد و رو درروی ملایان خروشید وگفت:
“فشار می‌آورند و می‌گویند مصاحبه نکنید، حرف نزنید، سکوت کنید. بعد هم پیشنهاد داده‌اند که بیایید دیه بگیرید و تمام شود اما من همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم که دیه نمیخواهم، دادگاه را به‌صورت علنی برگزار کنند، قاتل را محاکمه کنند و حکمی عادلانه صادر کنند. این تنها چیزی است که ما می‌خواهیم.”
ریحانه جباری دختر19 ساله زحمتکش در تقلای نجات از تجاوز سرباز گمنام آقا! دستگیروبه اعدام محکوم میشود.سالیان متمادی اززندانی وشکنجه شدنش میگذرد.برغم این همه درد ورنج، ریحانه درتماسی تلفنی بامادرش، اورا به ایستادگی ومقاومت فرا میخواند:
” مادر مهربانم برای نجات از اعدامم التماس نکن.عزیزترازجانم نمیخواهم زیر خاک بپوسم. التماس کن ترتیبی داده شود تا به محض دارزدنم قلب، کلیه ، …، استخوان وهرچه قابل پیوند زدن است ازبدنم جدا وبه کسی که نیاز دارد هدیه شود… دوستت دارم . ریحانه 12 فروردین 92″
ریحانه را پس ازهفت سال تمام برای اجرای حکم میبرند. به دلیل افشاگری مادر وهموطنان آزاده اجرای حکم موقتا به تعویق می افتد. کلام وحرف آخرمادرریحانه:
“چه ریحانه باشه، چه نباشه. دهنم دهن ریحانه است. گلویم گلوی ریحانه است.مغزم مغز ریحانه است. دستم ، پام، قلبم ، چه باشه و چه نباشه ! محاله ! محاله ! من ریحانه را دفنش بکنم! مگراینکه من را هم بکشند. خود دانند اینهم حرف آخر!” (1)
ترجیع میدهم حسن ختام این نوشته را با احترام به مادری بپایان برسانم که مقاومتش از جنس پولاد است و قلبش مالا مال ازعشق وعاطفه نسبت به همه آزیخواهان.ازستاره های درخشان آسمان تیره وتاردوران نکبت بار”شاه” و”شیخ”. مادری که هشت تن ازفرزندان رشیدش را هدیه راه رهایی مردم ایران کرده است.
اسطوره ماندگاری ومجسمه فدا ومهربانی. “عزیزعزیزان!”
مادر مادران ستمدیده و آگاه درنظامهای غارتگر”چکمه!” و “نعلین!”
عزیز رضایی، مادررضاییها،مادرمهدی، گل سرخ انقلاب ضد سلطنتی!
مادری که چونان قطب نما وشاخص برای آیندگان راهگشا خواهد بود. عزیزما، بسان کوه دماوند سرسخت وصبورو بمانند اقیانوسها، آرام،زلال ومهربان است. درود براو.
بسیار شنیده ایم که بعضا و درتظاهرات سرفصلی، هواداران مجاهدین ماندگاری راه ورسم شهیدانشان را دررهبری مجاهدین سراغ گرفته ومیخوانند:
رنج اسیران ما، خون شهیدان ما، درتو گره میخورد رجوی قهرمان!
افتخار برمادر رضایی های شهید که رهبری مقاومت خونبار ایران “رجویها” بردستانش به نیابت ازهمه مادران شهیدان بوسه میزنند.
افتخار برما برداشتن “عزیز” وهمه مادران وپدران شهیدان بخون خفته خلق درمیهن در زنجیر وخارج ازمرزها.
محمد قرایی- سوئد
اکتبر 2014
(1 )https://www.youtube.com/watch?v=gghb51bhZgM
