“پریای نازنین !
مث ابرای باهار گریه می كردن پریا
روبروشون تو افق شهر غلامای اسیر
پشت شون سرد و سیا قلعه افسانه پیر
از افق جیرینگ جیرینگ صدای زنجیر می اومد
پریا هیچی نگفتن، زار و زار گریه میكردن پریا “. شاعرشاعران شاملوی فقید!
دوشنبه شب بیستم مهرماه نود وچهار، برنامه سیمای آزادی را نگاه میکردم. کنفرانس پاریس باشرکت ریسجمهورمقاومت خانم رجوی به مناسبت روزجهانی علیه اعدام. باشرکت مهمانانی عالیقدرازسراسرجهان. مجاهدانی ازداخل میهن درزنجیر، زینت بخش کنفرانس پاریس بودند!
فرزاد مدد زاده وپریای کهندل!
“پریای” مقاومت ایران یک پارچه شوروشوق بود. انفجارفریاد درگلوخفته کودکان کاربود .بغضهای انباشته مادرانی که فرصت گریستن برمزارعزیزانشان راهم پیدانکردند. پیام رسان قهرمانان درزنجیردرسیاهچالهای قرون وسطیی آخوندهای ستمگر. جوانان معتاد ولشکرقربانیانی که درحاکمیت زن ستیزآخوندهای ضد بشرتحت ستم مضاعف قرارگرفته اند.
پریای مقاومت خونبارما صلابت وشکوهی داشت ازجنس هزاززن شورای رهبری مجاهدین!
پریای مریم رهایی درآخرسخنان انگیزاننده اش نتیجه گیری کوتاهی کرد که عینا می آورم:
“ خواهر مريم عزيزم سنگين است! احساس كردم مثل مهديه بودن سنگين است و ترسيدم ولي در نگاه شما و اعتماد و محبت شما مي توان وبايد را يافتم! آموختم كه ايستادگي و مقاومت انتخابي است كه هيچكس نميتواند از ما بگيرد.من پريا كهندل انتخاب كرده ام كه مجاهد بمانم و مجاهد عمل كنم و مجاهد بميرم، حاضر حاضر حاضر”
اوج فدا وصداقت ازتک تک کلمات وجملات پریای جوان درفضای سالن جاری وساری بود. قطرات زلال اشک را به کرات میشد درنگاه ها وگونه های شرکت کنندگان مشاهده کرد.
گیرم که میزنی
گیرم که میکشی
گیرم که میبری
؟! با رویش ناگزیر جوانه چه میکنی
بیچارشب پرستان که سودای نابودی مجاهدین و”نسل رجوی” را درسرداشتند غافل ازاینکه مجاهدین بذری بودند واینک تبدیل به شجره طیبه ای شده اند. نشانه اش” پریای کهندل” و پریاهای بی شمار…!
اینروزها همچنین سالگرد قناری غزل خوان عشق وآزادی ، خاتون شهرشعرها وشورهاست. پنج سال ازدرگذشت بانوی فراموشی ناپذیرآوازایران مرضیه میگذرد .هموکه پس ازوصلش به مریم رهایی بارها سرود وخواند وخواند…
مرا عهدیست با جانان
که تا جان در بدن دارم
، چو جان خویشتن دارم.. هواداران کویش را
” مرضیه فقید” درهفتادسالگی بارسیدن به سرداربزرگش “مسعود” و ریسجمهوربرگزیده مقاومت “مریم” حلقه مفقوده زندگی اش را کشف وپیدا کرد. پریای کهندل درعنفوان جوانی ازشراب نابی نوشید که پدرقهرمانش صالح کهندل نشانی اش را داده بود.پریا، تبلورشعارباید ومیتوان است.خون صبا وندا دررگهای پریا درجریان است. تکثیروبازهم تکثیر…
رو درروی رژیم درب وداغون، ورشکسته وبی دنباله دارآخوندهای زهرخورده !
سه دهه پیش سرداربزرگ خلق موسی گفته بود: آینده ازآن شماست . آینده مال انقلابیون است. نیروهای میرا رفتنی هستند وازصفحه روزگار حذف خواهند شد.
درآستانه سی مهر، خجسته سالگرد انتخاب اصلح رئيس جمهور مريم رجوي قرارداریم.
به مریم ، مهرتابان آزادی مردم ایران هزاران درود. به مریم ، خالق وپیش برنده شعار”میتوان” و”باید” هزاران هزاردرود! برای برآورن آرزوهای بزرگ او که آرزوی خلقی درزنجیراست قیام کنیم.
“من يك آرزو دارم
ايران بدون اعدام و شكنجه
من يك آرزو دارم
…” ايران آزاد و دمو كراتيك
محمد قرایی- مهرماه 94
سوئد
