اعتصاب غذای دو روزه زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر از تاریخ سی و یک خرداد تا یکم تیر 1392
در اعتراض به رفتار مسئولان زندان رجایی شهر کرج (گوهردشت) و بویژه ریاست این زندان در اعمال محدودیت های غیرانسانی و پایمال کردن حقوق اولیه زندانیان این زندان از جمله ضرب و شتم و توهین و تحقیر زندانیان و همچنین بی توجهی ایشان نسبت به وضعیت سلامت زندانیان، تعدادی از زندانیان بند ویژه امنیتی این زندان فردا جمعه سی و یکم خردادماه اعتصاب غذای دو روزه ای را آغاز خواهند نمود.
اعتصابب کنندگان در بیانیه خود تاکید کرده اند که در صورت تداوم این نوع رفتارها و بی توجهی مسئولان زندان نسبت به مشکلات و وضعیت اسفبار موجود، اعتصاب غذای نامحدودی را آغاز خواهند کرد.
متن بیانیه یازده زندانی سیاسی بند ویژه امنیتی زندان رجایی شهر کرج (گوهردشت) به شرح زیر می باشد:
آیا کسی هست صدای مظلومیتی را بشنود و به یاری اش بشتابد؟
هموطنان ارجمند ایرانی، آزادیخواهان جهان، مدافعان حقوق بشر
ما زندانیان سیاسی، همدرد و هم پیمان ملت رنج کشیده و مبارز ایران که به خاطر آرمان های انسانی مردم ایران به ناحق مجازات می شویم، از کوچکترین حقوق انسانی، حتی حقوق مصوب خود رژیم محروم بوده، و خود و خانواده هایمان در رنج بسیار و طاقت فرسایی به سر می بریم.
عزم رژیم جمهوری اسلامی، زنده به گور کردن، و ارمغانش مرگ تدریجی برای بیش از دویست و پنجاه تن از زندانیان عقیدتی و سیاسی با بیست و هشت حکم اعدام، پنجاه زندانی ابد و زندانیان با احکام سنگین و طویل المدت در گورستانِ زندگان رجایی شهر می باشد که به دست فراموشی سپرده شده اند و تنها روزنۀ پناه شان در برابر هجوم وحشیانه برخی ماموران و مسئولان خودفروخته زندان، سایت ها و رسانه های خارج از کشور می باشد.
چهره رنگ پریدۀ زندانیان، نزاع های خونین و مرگبار، بیماری های مهلک و انواع عوارض و معضلات ناشناخته، همگی ارمغان مدیریت زندان در رفتار با زندانیان و نحوه رسیدگی و نگهداری ایشان می باشد که زندگی زندانیان را در معرض فجایع قریب الوقوعی قرار داده که دیر یا زود بحرانی جدی را رقم خواهند زد. از کمبود فضای نگهداری زندانیان که به جای فضای 12 الی 15 متری تنها دو متر سهم هر زندانی است، تا نصب دستگاه های موج شکن که سلامت زندانیان و بخصوص زندانیان سیاسی را به طور ملموسی طی ماه های اخیر تحت تاثیر قرار داده و همچنین وضعیت اسفبار تغذیه زندانیان که برنج های درجه چندم و غیرقابل پخت و سویای حیوانی تنها غذای همیشگی سفره هایشان است. و البته همین وضعیت و چندین برابر آن برای زندانیان عادی حاکم است.
فحاشی، توهین، هتک حرمت و حیثیت، تحقیر و تنبیه های بدنی، زندان های انفرادی و نسخه پیچی و پرونده سازی های غیر انسانی، از سوی مدیریت زندان و برخی مامورین، برای اداره زندان تاکید شده است و بی تفاوتی برخی مامورین، بی مسئولیتی پزشکان زندان و نارسایی دارویی که مرگ های بی صدا و پنهان و آشکار را برای زندانیان به ارمغان آورده است.
چه اعدام های ناحق که به خاطر داشتن عقیده های متفاوت از عقیده حاکمان ظالم برای جوانان این سرزمین بویژه هموطنان سنی مذهب صورت می گیرد و کسی صدایی از مظلومیت آنان را نمی شنود.
محرومیت کامل از حقوق زندانیان سیاسی مانند مرخصی، تلفن، ملاقات حضوری، ورزش، کارو فعالیت های فرهنگی و هنری، پوشاندن لباس مخصوص زندانیان، آنهم آلوده و کثیف، دستبند و پابند زدن به هنگام اعزام به خارج از زندان، اهانت های غیراخلاقی به هنگام ورود به زندان مانند لخت مادرزاد کردن زندانیان و دادن مسهل و اقدامات شرم آوری مانند «پارک کردن» برای یافتن مواد مخدر اقداماتی هستند که ارزش های انسانی را در این زندان به صفر می رسانند.
در این راستا تعدادی از زندانیان از جمله شاهرخ زمانی، خالد حردانی، نامق محمودی، مصطفی نیلی، ناصح یوسفی، عادل نعیمی و برخی دیگر از زندانیان سیاسی در اعتراض به اینگونه رفتارهای غیر انسانی به هنگام خروج و ورود به زندان، از حقوق طبیعی خود صرفنظر کرده و بارها از اعزام به بیمارستان و دادگاه امتناع کرده اند.
از این رو امضاء کنندگان این نامه، به خاطر دستورات غیرانسانی رئیس زندان و رعایت حقوق زندانیان به مدت چهل و هشت ساعت، از تاریخ سی و یک خرداد تا یکم تیر 1392 اعتصاب غذا خواهند نمود که در صورت تداوم و ادامه این رفتارهای غیرانسانی تا رسیدن به حقوق انسانی و دمکراتیک، برای مدت نامعلومی به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.
اسامی زندانیان به ترتیب حروف:
حمیدرضا برهانی
خالد حردانی
رسول بدغی
سعید ماسوری
شاهرخ زمانی
صالح کهندل
عباس بادفر
محمد بنازاده امیرخیزی
محمدعلی منصوری
ناصح یوسفی
نامق محمودی
