سایت حکومتی عصر ایران نوشت: وقتی فلان پزشک، اکثر بیمارانش را فقط با یکی دو دقیقه معاینه اولیه و بدون هیچ گونه الزام پزشکی، به اندوسکوپی،کولونوسکوپی یا سونوگرافی و نظایر این ها ارجاع می دهد، آیا دارد طبابت می کند یا با سوء استفاده از بیماری مراجعه کننده هایش، در حال سرکیسه کردن آنهاست؟!
پزشکان، از قدیم الایام که “حکیم” و “طبیب” نامیده می شدند تا امروز که مردم آنها را “آقا یا خانم دکتر” خطاب می کنند، مورد احترام و اعتماد عمومی بوده اند، بدان حد که “پزشک محرم است” تبدیل به یک ضرب المثل شده است.
با این حال، در سال های اخیر، برخی فارغ التحصیلان رشته های پزشکی، این حرفه شریف را با تجارتخانه اشتباه گرفته اند. البته نمی گوییم پزشکان کسب درآمد نکنند که چنین سخنی منطبق با واقعیت نیست. یک پزشک حق دارد به واسطه کار حساس و مهمی که دارد، درآمد بالایی هم داشته باشد و در رفاه زندگی کند؛ این حق مسلّم کسی است که سالیان درازی از عمر و جوانی خود را صرف تحصیل علم کرده و اینک نیز در کار مهم “نجات انسان ها از درد یا مرگ” است.
این که برخی پزشکان همزمان با طبابت، فعالیت های تجاری دیگری هم می کنند نیز موضوع این بحث نیست چرا که اشتغال به هر فعالیت قانونی، حقی است عمومی.
آنچه دغدغه این نوشتار است، “تجارت کثیف” برخی پزشکان با بیماری مراجعان است؛ آنجا که پزشک، بیمار را نه “یک انسان که از درد به او پناه آورده”، که “کیف پول” می بیند و تمام ذهنیتش این است که چگونه می تواند حداکثر پول را از این “کیف” بیرون بکشد.
وقتی فلان پزشک، اکثر بیمارانش را فقط با یکی دو دقیقه معاینه اولیه و بدون هیچ گونه الزام پزشکی، به اندوسکوپی،کولونوسکوپی یا سونوگرافی و نظایر این ها ارجاع می دهد، آیا دارد طبابت می کند یا با سوء استفاده از بیماری مراجعه کننده هایش، در حال سرکیسه کردن آنهاست؟!
یا فلان مرکز پزشکی که به جای استفاده از لوازم یک بار مصرف، از یک وسیله چندین بار استفاده می کند، آیا با جان و سلامتی انسان ها تجارت می کند یا در حال عمل به تعهدات پزشکی است؟!
همین امروز رئیس مجتمع ویژه رسیدگی به تخلفات پزشکی سازمان تعزیرات حکومتی چند نمونه از این تخلفات را افشا کرد. به عنوان مثال وی از تخلف عجیب یک بیمارستان بزرگ در تهران خبر داد و گفت که در این بیمارستان، از نوعی فنر یک بار مصرف پزشکی است که از کشاله ران وارد رگ های بیمار می شود و به قلب می رسد و “یک‌بار مصرف” است، بارها و بارها برای بیماران مختلف استفاده می شده است!
اگر نام این کار ، جنایت نیست، پس چیست؟ آیا مردم با هزار امید به بیمارستان می روند و کلی هم پول می دهند و ای بسا با قرض و وام هزینه درمان شان را تأمین می کنند که آقایان یا خانم های پزشک و همکاران آنها، وسیله یک بار مصرفی که قبلاً در بدن بیمار دیگری استفاده شده را دوباره وارد رگ های این ها بکنند؟!
مورد دیگری که “قاضی خدایی” فاش کرده، مربوط به یک پزشک متخصص زنان و زایمان بوده است که با ارجاع غیرلازم بیمارانش به سونوگرافی های خاص، کار و کاسبی پر رونقی برای خودش راه اندخته بود و تنها در 8 ماه 2 میلیارد تومان از بیماران بی نوا سود برده بود.
حال پولش به کنار، فکر کنید به زمانی که این پزشک، با نگران کردن بیماران، آنها را متقاعد می کرد که حتماً باید فلان سونوگرافی را انجام دهند و لابد در دلش به آنها می خندید و چرتکه می انداخت که امروز چقدر با این روش کلاهبرداری کرده است؟!
آنچه ذکر شد را البته نمی توان به کلیت جامعه پزشکی تعمیم داد و دامن بسیاری از پزشکان دلسوز و شریف را به ننگ گروهی از هم‌لباسان آلود. نکته این است که این حرفه، چنان حساس است و چنان با زندگی مردم گره خورده است که اقدامات غیر شرافتمندانه عده ای پزشک، روح مردم را می آزارد و آنان را به همه پزشکان به طور عمومی بدبین می کند.
در این میان اشتباه ترین کار ممکن که می تواند از سوی پزشکان و تشکل هایشان دنبال انجام شود، لاپوشانی تخلفات است که قطعاً شائبه ساز می شود.
پالایش جامعه پزشکی و بازگرداندن آن به اعتبار تاریخی اش، بیش و پیش از همه بر عهده خود پزشکان است و در مرحله بعد، با دستگاه های نظارتی است که با تخلفات و جرائم این حوزه به شدت برخورد کنند و جان و سلامتی مردم را بر همه چیز مقدم بدارند و اغماض نکنند، کما این که امروز، یک بیمارستان خصوصی متخلف را با وجود مقاومت رئیس و کارکنانش پلمب کردند.
