روز٢۱ اردیبهشت ماه ۱۳۳۷ خسرو روزبه، افسرمبارز و ميهن پرست، توسط دژخيمان رژيم شاه به جوخه تيرباران سپرده شد.
خسرو روزبه از اعضای سازمان مخفی افسران حزب توده بود. پس از کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ که اين سازمان با خيانت رهبران حزب، تماماً لو رفت، روزبه نيز مورد شناسايی قرار گرفته و تحت تعقيب قرار گرفت. اما او توانست با زيرکی به مدت ۴سال از چنگ ساواک و ضد اطلاعات ارتش که به شدت به دنبال او بودند، بگريزد و به مبارزه مخفی عليه حکومت کودتا ادامه دهد.
خسرو روزبه در ۱۵تيرماه ۱۳۳۶ پس از يک درگيری نابرابر با مزدوران شاه خائن به چنگ آنان افتاد و ازآن پس، شکنجه ها و فشارهای فراوانی را تا لحظه شهادت تحمل کرد.سحرگاه ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۳۷ در میدان تیر حشمتیه مبارز فراموشی ناپذير راه آزادی برخاک افتاد.
رژيم شاه تلاش داشت تا او را نيز مانند رهبران خائن حزب توده به سازش و تسليم بکشاند، اما روزبه با مقاومت قهرمانانه دربرابر شکنجه ها و با دفاعيات پرشور خود در بيدادگاه نظامی، وفاداری خود به خلق را به اثبات رساند و مرگ سرخ را بر ننگ تسليم ترجيح داد.
آخرين کلام خسرو روزبه قبل از اعدام اين بود:
مشغول عشق جانان گر عاشقی ست صادق
در روز تيرباران بايد که سر نخارد