میلیشیا جاودان
ایدا تورن و اولریکا باندیرا عزیز
مدیران جشنواره فیلم استکهلم
اسم من میلیشیا جاودان است. من اصالتاً ایرانی هستم اما در نروژ بزرگ شده ام وشهروند نروژی هستم. من فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی از دانشگاه اسلو هستم و پایان نامه کارشناسی ارشد خود را در مورد اسلام شیعه به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی نوشته ام.
پدر و مادر من از اعضای مجاهدین خلق هستند. من و برادرم در رابطه با تخلیه کمپ اشرف در طول جنگ ۱۹۹۰-۱۹۹۱ به خارج از کشور اعزام شدیم. من چند سال در سوئد زندگی کردم تا اینکه به نروژ رفتم. بنابراین، حداقل یکی از مردانی که مستند درباره آنهاست را می شناسم. من و امیر با هم در عراق به مهدکودک رفتیم و هر دودر هوسبی-شیستا در استکهلم زندگی می کردیم. به خوبی به یاد دارم تابستانی را که انتخاب کرد به قرارگاه اشرف برود و به مجاهدین خلق بپیوندد. ما در تابستان ۱۹۹۸ چند هفته را با هم گذراندیم. من اکیداً به او توصیه کردم که به کمپ اشرف نرود. من هم با پدرش در این مورد صحبت کردم و از او خواستم جلوی امیر را بگیرد. پدرش گفت نمی تواند پسرش را از انجام هر کاری که می خواهد باز دارد.من خودم ترجیح دادم به مجاهدین اشرف نپیوندم. من از مبارزات آنها برای آزادی در ایران حمایت می کنم، اما تمایل دارم که یک زندگی عادی غیرنظامی داشته باشم. من خودم مستند را ندیده ام، اما مطلع شده ام که عکسی از دوران کودکی ام در مستند نمایش داده می شود. این اشکالی ندارد. من رضایت نداده ام که از عکس هایم در یک مستند استفاده شود.بسیار مشکل ساز است که مستندسازان بدون رضایت آنها تصاویری از کودکان را نشان می دهند، به خصوص در مستندی که برای تحقیر والدین من ومبارزه آنها استفاده می شود.
کودکان اردوگاه اشرف که از نحوه برخورد مجاهدین با خود ناراضی هستند، حق ابراز وجود و ساخت فیلم مستند از زندگی خود را دارند. کاری که آنها حق انجام آن را ندارند سوء استفاده از تصاویر افرادی است که رضایت نداده اند.
من این را غیراخلاقی می‌دانم و خواهش می‌کنم در برنامه‌ریزی جشنواره برای اکران مستند، این طرف قضیه در نظر گرفته شود.
با احترام
