محبوبه پایمرد
بدیهی است که مهم‌ترین دلیل شدت گرفتن صدور احکام اعدام و اعدام ها در ایران ، ترس حکومت از خیزش و قیام بعدی مردم ایران است و در درجه ی دوم بی عملی جامعه بین الملل و دولت های مقتدر جهان که رژیم ایران به طور مستقیم یا غیر مستقیم به آنها وابسته است و نیازمند کمک آن ها است.
اما با وجود این که سال هاست اخبار مربوط به اعدام و کشتن زنان و زندانیان سیاسی در ایران عامدانه رسانه ایی نمی شود و یا به طرز ماهرانه ایی توسط رژیم ایران سانسور شده و به بیراهه کشیده می شود اما آمار قتل ، جنایت و اعدام به اندازه ایی بالا است که رژیم ایران رکورددار آن در جهان است.
به قتل رساندن و اعدام زندانیان سیاسی با دستاویزهای چرک و جاهلانه به نگرانی ها در خصوص امنیت زندانیان بخصوص زنان در ایران دامن زده است.
بعد از دزدیده شدن انقلاب توسط خمینی دجال اولین چیزی که هدف قرار گرفته شد آزادی زنان بود . خمینی برای محکم کردن پایه های حکومت فاشیستی خود چاره ایی جز تحت فشار قرار دادن زنان و اجرای احکامی که به سرکوب و ظلم علیه زنان منتهی می شد را نداشت به همین دلیل احکام اخوندی به پر و بال دادن و حمایت از مردان منتهی شد و مردان مرتجع خرسند از این که دولتی مرتجع تر امتیازات مردانه را تثبیت و تضمین می کند ، تبعیض بین زن و مرد را به بالاترین حد خود می رساند و از زنان عاملیت زدایی می شود.
اما فارغ از تمام توافقات و مماشات دولت ها و جامعه بین الملل با رژیم ایران ، در داخل ایران و در سخت ترین شرایط ، مبارزه برای آزادی همیشه ادامه داشته است و صدها زن برابری خواه به خاطر دفاع از حقوق انسانی خود برای سال هاست که در زندان ها مانده اند و کماکان نیز تعداد پر شماری از آن ها یا پشت میله های زندان هستند و یا به زودی به حبس می روند.
رژیم اخوندی برای حفظ قدرت پوشالی خود آمار اعدام زندانیان را به طرز چشمگیری افزایش داده است تا حدی که زندانیان سیاسی در زندان های قزل حصار و اوین دست به تحصن زده اند.
اکنون ما هم به حمایت از زندانیان سیاسی و زنان آزادی خواه در بند با آنها هم صدا می شویم و اعدام را محکوم می کنیم . اکنون زمان آن رسیده است که زنان سراسر ایران و جهان صدای زنان آزادی خواه در زندان های رژیم ایران باشند . صدای شریفه محمدی ، پخشان عزیزی ، سپیده رشنو ، سپیده قلیان و صدها زندانی در بند دیگر.
امروز باید در کنار تحصن زندانیان سیاسی به خیابان ها بیاییم و توجه تمام نهادهای بین الملل را به صدور احکام جنایتکارانه اعدام علیه زندانیان سیاسی در ایران جلب کنیم.
ما باید همراه و صدای آن ها در سراسر ایران و جهان باشیم و برای شهامتشان ، برای ایستادگی شان دربرابر ظلم و دیکتاتوری ، برای الهام بخش بودنشان و برای جنگیدنشان علیه فاشیست مذهبی حاکم برایران سر تعظیم فرود آوریم و از آنها حمایت کنیم.
این بار انقلاب در ایران برای در هم شکستن توحش – تجاوز و آدمکشی است برای پاکیزه شدن ایران از فساد – انحطاط و عقب ماندگی است ، برای سکون ، انجماد و فضای مرگ اور مشمئز کننده این حکومت سراپا پوسیده است.
ما در وسط این انقلاب هستیم ، ما برای حمایت ازاین انقلاب و قیام که برای آن کم کشته و زخمی نداده ایم ایستاده ایم، تا کسی هیچ چیز مگر از آزادی فردایمان نگوید.
ایستاده ایم تا پایان
