در ماه گذشته سومین تجمع سراسری و گسترده معلمان و بازنشستگان کشور صورت گرفت. این تظاهرات و تجمعات در ۱۰۰شهر برگزار شد و خواسته معلمان همچنان رتبه بندی معلمان بدون حقه بازی است.
اعتراض گسترده معلمان در شیراز، اصفهان، زنجان و دو شهر آذربایجان غربی تجمعاتی با جمعیت حدود ۵۰ تا ۳۰۰ نفر در مقابل اداره کل آموزش و پرورش استان برگزار شد. در اردبیل و شهرکرد نیز به ترتیب حدود ۱۰۰ و ۳۰۰ معلم به اعتراض پرداختند، حراست اداره کل آموزش و پرورش قم مانع ورود معلمان معترض به ساختمان شد. در تهران و ایلام و رشت و حتی سیستان و بلوچستان که وزیر اموزش و پرورش رژیم با سفر به این استان به قصد جلوگیری از تظاهرات صورت گرفت، موفق نشد. در سه شهر استان مازندران و مشهد نیز تجمعات گسترده برگزار شد.
اینکه مشکل کجاست و چرا اعتراض معلمان با وجود وعده و وعید به پایان نمی رسد مثل همیشه به دروغگویی های رژیم برمیگردد.
روزنامه ارمان ملی در این زمینه مینویسد: لایحه رتبه بندی فرهنگیان بعد از حدود ۱۰سال بلاتکلیفی با توجه به تظاهرات معلمان در ماههای اخیر سرانجام در ۲۴اذرماه به تصویب مجلس اخوندی رسید و حالا هم در انتظار تایید شورای نگهبان خامنه ای است.
سخنگوی کانون صنفی معلمان با اعلام اینکه طرح تصویبشده مورد تأیید معلمان و تشکلهای صنفی فرهنگیان نیست گفته بود که «تجمعات سراسری معلمان تا رسیدن به مطالبه مطلوب ادامه خواهد داشت». مشکل کار کجاست؟ اما مشکل کار کجاست و چرا اعتراض معلمان با وجود وعدههای نمایندگان مجلس و دولت، بهپایان نمیرسد.
وی در پاسخ به این سوال که ریشه این اعتراضات چیست و چرا به اتمام نمیرسد، به روزنامه ارمان ملی میگوید: با توجه تورمهای لجام گسیختهای که در کشور داریم و بحرانهای اقتصادی که برخی از اقلام را چندین برابر با افزایش قیمت روبهرو ساخته و میسازد، بازنشستگان از قافله زندگی راحت و متوسط عقب ماندهاند و افزایشهای دستمزدی و مستمری سالیانه، زندگی همه آنها را در بحران قرارداده است.
عدم اجرای صحیح قانون همسان سازی حقوق شاغلان دلیل اصلی اعتراضات اخیر و ادامه پیدا کردن آن است و قوانین مصوب که در مجلس و دولت در نظر گرفته شده، به دلیل مشکلات بودجهای نادیده گرفته میشود.»
نیک نژاد نیز اظهار میکند: «باید تشکلهای صنفی با این طرح مجلس مخالفت میکردند، چون بهنظر میآید یک لایحه ضد آموزشی است.
قرار بود بنا براین لایحه معلمان به ۵ دسته یا رتبه تقسیم بندی شوند که این گروهها که از لحاظ اسمی نیز بسیار شبیه ۵ رتبه در دانشگاهها بود و قرار بر این بود که هر معلم با رتبه مشخص، ۸۰ درصد حقوق هم رتبه خود را در دانشگاهها دریافت نماید. این لایحه در اواخر دولت روحانی به تصویب رسید و به مجلس سپرده شد. دولت سیزدهم خیلی موافق این لایحه نبود و نمیخواست زیر بار این هزینه برود، اما وقتی معلمان خواستند، دولت مکلف شد لایحهای را که از دولت قبل به آنها به ارث رسیده و هزینههای هنگفتی را به دولت سیزدهم تحمیل میکند، از کارایی بندازند و در این راه نیز موفق بودند. به این شکل که واژه «دریافتی ۸۰ درصدی» را نگه داشتند، ولی همه معلمان با پایینترین و اولین رتبه دانشگاهی که میشد مربی، مقایسه میشود و هیچ معلمی نباید کمتر از ۸۰ درصد حقوق یک مربی دانشگاه را بگیرند که این پایینترین رتبه و عملا لایحه را از کارایی لازم میانداخت.
البته این امر با مطالبات بازنشستگان همراه شد و تجمعات اخیر را ایجاد کرد. تناقضگویی از واقعیت تا وعده این فعال صنفی معلمان، باور دارد که در این مدت تناقضگوییهایی که وجود داشته، موجب ناراحتی معلمان شده است و میافزاید: زمانیکه رئیس کمیسیون آموزش در چندین گفتوگوی رسانهای اذعان دارد حقوقهای بسیار از معلمان در صورت اجرای لایحه به بیش از ۱۶ میلیون تومان خواهد رسید!. اما سخنان مسئولان دولت چیز دیگری بود و آنها میگفتند که در صورت اجرای لایحه رتبه بندی کمتر از شش میلیون ۷۰۰ هزار تومان پول دریافت نمیکنند.
این تناقضگوییها موجب ناراحتی معلمان شده و در این میان جامعه میگوید: «باتصویب این لایحه که در پیج و خم راهروهای مجلس گیر افتاده، یک معلم چرا باید حقوق ۱۶ میلیون تومانی بگیرد در صورتیکه طبقات فرودست جامعه و قشر متوسط ۳ تا ۴ میلیون تومان حقوق میگیرند!» و این ضد تبلیغ برای معلمان است. این تناقضگوییها که قرار بود حقوق معلمان را ترمیم نماید، به یک جایی رسیده که بهنظر نمیآید یک میلیون تا ۱.۵ میلیون حقوق آن افزایش پیدا کند که این افزایش هیچ گردهای از زندگی آنها باز نمیکند. میانگین حقوق معلمان، حدود ۵ میلیون تومان است و با اجرای لایحه رتبهبندی افزایش یک تا ۱.۵ میلیون تومانی پیدا و حقوق آنها نهایتا به ۶ تا ۶.۵ میلیون میرسد، در حالیکه به باور مسئولان خط فقر ۱۲ میلیون تومان است. حتی با این رتبهبندی که دیگر قابل توجیه نیست و از روح خالی شده، نهایتا در صورت اجرا نصف میزان خط فقر، یک معلم حقوق دریافت میکند.ارمان ملی