به نظر می آید جهالت آقای کری، وزیر خارجه آمریکا، بیشتر به دلیل تمرکز روی رویاها و آرزوهای دولت آمریکا باشد تا بی اطلاعی از واقعیتهای روی زمین! وی پس از حذف صدها نفر از کاندیداتوری انتخابات قلابی و غیر دمکراتیک رژیم، شکوه می کند و می گوید: “تهران سدی در برابر دمکراسی مشروع ایجاد کرد.” روشن است که دولت آقای اوباما امید داشت تا “تهران” یا همان خامنه ای، حق تصمیم گیری هسته ای را به رییس جمهور آینده محول کند.
پس از به باد رفتن این امید یکبار دیگر “تهران” زیر بار فشار رفت. وزارت دارایی آمریکا 20 نام جدید که شامل هشت شرکت و دوازده فرد فعال در پروژه هسته ای رژیم است را به فهرست تحریمها اضافه کرد. رضا مظفرنیا، معاون وزیر دفاع و رییس “دانشگاه مالک اشتر”، مدیران ارشد چند شرکت نفتی و چند شرکت حمل و نقل در میان تحریم شدگان دیده می شوند.
همچنین هفته گذشته جمهوری اسلامی و آژانس انرژی هسته ای دور تازه ای از گفت وگوها را در وین با محوریت بازرسی از پارچین انجام دادند. اگر چه عباس عراقچی، سخنگوی وزارت امور خارجه رژیم از “سخت و پیچیده” بودن گفتگو ها شکوه کرد، اما وقتی هرمان ناکارتس، معاون مدیر کل آژانس، می گوید “یکسال و نیم است که مذاکرات با ایران ادامه دارد ولی هنوز موفقیتی حاصل نشده”، نشان می دهد ماموریت فرستادگان “تهران” به خوبی انجام شده است.
در همین حال آژانس انرژی اتمی نیز اعلام کرد که موفق نشده ایران را متقاعد کند درباره ابهامات از جمله “ابعاد احتمالی نظامی” فعالیتهای اتمی اش پاسخگو باشد. همزمان، پاتریک ونترل، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا هم گفت: “ایران در ۱۰سال گذشته بی شرمانه قطعنامه های متعدد را علیه خود نادیده گرفته و با نقض آشکار تعهدات بین المللی خود، به گسترش برنامه غنی سازی ادامه داده است.”
کسی که در نهایت در مورد برنامه هسته ای جمهوری اسلامی تصمیم می گیرد، خامنه ای است و از این رو وی همان کسی است که مسبب بحرانهای موجود و تلخ کردن زندگی به کام مردم است. رییس جمهور وی نیز هر که باشد، مجری اهداف او خواهد بود.